تحلیل الگوهای مکانی - زمانی آلودگی هوا و بارش به منظور استخراج ارتباط آنها در کلانشهر تهران

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 617

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GISLS03_097

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

چکیده مقاله:

بارش یکی از فرآیندهای پنجگانه چرخه آب و لازمه ادامه حیات بر روی کره خاکی است. با گرمتر شدن کره زمین و کاهش منابع آبی، اهمیت بارش دو چندان میشود. در مقابل، آلودگی هوا پدیدهای است که حیات بشر امروز را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. رشد جمعیت، توسعه کارخانه ها و تعدد خودروهای سوخت فسیلی از مهمترین عوامل افزایش آلودگی هوا هستند. افزون بر شناخت ماهیت دو پدیده آلودگی و بارش، استخراج ارتباط بین این دو پدیده نیز برای مدیریت سنجیده سیاست گذاریهاو تصمیم گیریهایی که افزایش آلودگی و یا کاهش بارندگی را در پی دارند، دارای اهمیت میباشد. همچنین آگاهی از فرآیند آلودگی و بارش در فصول مختلف سالهای اخیر، به پیشبینی بهتر وضعیت آنها در مناطق مختلف کمک میکند و میتوان راهکارهایی جهت مدیریت منابع آبی و یا کاهش آلودگی هوا در هر منطقه ارائه داد. در این مطالعه سعی شده است که با بررسی داده های دو پارامتر بارش و آلودگی هوا در مناطق 22گانه کلانشهر تهران، همبستگی و رابطه بین این دو پارامتر از نظر مکانی و زمانی استخراج و مدلسازی شود. میزان بارش و کربن مونوکسید (CO) هوا به عنوان شاخص آلودگی در سه مقطع زمانی سالهای 1388، 1392 و 1396 بررسی شده اند. نتایج این مطالعه نشان میدهند که این دو پارامتر، رابطه معناداری با یکدیگر دارند. به عنوان مثال، در بیشتر مناطق تهران، ماه هایی از سال که دارای بارش کمتر بوده اند، به طور معمول از کربنمونوکسید بیشتری در هوا نیز برخوردار بودهاند. همچنین با استفاده از رابطه همبستگی پیرسون و آزمون واریانس یک طرفه (ANOVA)، ارتباط این دو پارامتر برای هر ماه و برای هر منطقه از تهران به صورت جداگانه مورد مطالعه قرار گرفت که نتایج آن نشان میدهد این دو پارامتر با یکدیگر همبستگی داشته که با گذشت زمان و افزایش آلودگی شهر، همبستگی بین کربن مونوکسیدو بارش در مناطق، کمتر شده است. علاوه بر آن در ماه های سرد سال به علت پدیده وارونگی هوا، بارندگی نمیتواند به تنهایی عامل کاهش آلودگی هوا باشد. در پایان، مدل رگرسیون چندجمله ای کربن مونوکسید بر حسب بارش برای هر یک از سه سال استخراج گردید که نشاندهنده وجود رابطه درجه سه بین دو پارامتر بوده است. ضرایب به دست آمده برای مدل رگرسیون نشان میدهد در سالهایی که بارندگی بیشتر بوده، این رابطه قویتر و معنادارتر بوده است. این امر میتواند به علت افزایش تاثیر عوامل دیگر نظیر تراکم جمعیت، جهت باد، خودروها و ساختمانها بر میزان کربن مونوکسید هوا در مناطق یا در مواقعی باشد که بارندگی کاهش مییابد. بنابراین ضرورت دارد که این عوامل در سیاستگذاریهایی که برای مناطق کم بارش یازمانهای کاهش بارندگی اتخاذ میگردند، منظور گردد.

نویسندگان

شکوه دره شیری

دانشآموخته کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

محمدرضا ساحل گزین

دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

شهلا دره شیری

دانشجوی کارشناسی دانشگاه تفرش