شناخت عوامل اساسی در توسعه ی گردشگری مذهبی جهت برنامه ریزی با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی منطقه مورد مطالعه : سیستان

گردشگری مذهبی گونه ای ازگردشگری است که شرکت کنندگان درآن فقط دارای انگیزه های مذهبی و یابصورت ترکیبی باسایرانگیزه ها هستند که ازاماکن مقدس نظیر معابدکلیساها مساجدمقابر و امامزاده ها بازدید می کنند ناحیه سیستان با 8117کیلومترمربع وسعت درقسمت شمالی استان سیستان وبلوچستان قرارداشته و حوزه مسطح و مسدودی است که ازابرفت های دلتای قدیمی و فعلی رودهیرمند تشکیل شده است منطقه سیستان شامل شهرستان زابل و زهک و روستاهای تابع آن می باشد منطقه سیستان به دلیل وجود تنگناهای اساسی دچارمشکلات زیادی است و اگرچه به دلیل اعتقادات مذهبی و دینی گردشگران که بیشتر اهالی استان هستند زائران به مکانهای زیارتی منطقه مراجعه می کنند لکن این منطقه باتوجه به جاذبه های گردشگری مذهبی ازجمله کوه خواجه و بقعه بی بی دوست جایگاه واقعی خورد را به دست نیاوردها ست که این امر به دلیل ضعف زیرساختها و عدم برنامه ریزی دراین منطقه اهست باتوجه به نتایج به دست آمده ازروش تحلیل عاملی اکتشافی دوعامل اصلی جهت توسعه و برنامه ریزی گردشگری درسیستان به ترتیب عوامل عبارتندازاشتغال واقتصاد محیطی و زیرساختی. 6متغرتحت عنوان کاهش بیکاری درمنطقه افزایش اشتغال جوانان وزنان جذب نیروی مازاد بخش کشاورزی و دامداری بالا رفتن درامد مردم افزایش قیمت اراضی منطقه افزایش اشتغال دربخش خدمات بارعاملی مثبت و بالایی روی عامل اول یعنی عامل اشتغال و اقتصاددارند 5متغیر تحت عنوان افزایش اگاهی نسبت به محیط زندگی خود افزایش فضاهای تفریحی و گردشگری ایجادهتل ها و اقامتگاه ها محیط زیست وبهبود سطح اموزش بهداشت و مسکن بارعاملی مثبت و بالایی روی عامل دوم یعنی عامل زیرساختی ومحیطی دارند

کلیدواژه ها:

گردشگری مذهبی ، تحلیل عاملی اکتشافی ، سیستان