چیستی معماری ایرانی

معماری به عنوان ملموسترین انعکاس از پیدایش انسان بستر تبلور اندیشههای متعالی آدمی، تجلیگاه احساسات ناب بشری و خواستگاه تحقق کمالات آدمیان بوده است دورانی که آدمی در جستجوی کیستی و چیستی خود در دنیای بیرون ودرونش میگشت، هویت به وجود آمد. هویت به معنای عام کلمه بلکه به معنای خاص فرهنگ و تاریخ بشر که توانست ریشه ها و بستر های او را برای بقای پایدار رقم بزند تا براساس آن، هویت خود را در دل تاریخ ماندگار سازد . معماری به عنواننمود ظاهری و باطنی هرنوع تفکری میتواند گواه این صحبت باشد که در گذشته آدمی خود را توسط معماری متجلی ساختهو بر همین اساس توانسته درونیات خود را بروز دهد . معماری هر سرزمین ریشه در هویت و فرهنگ آن سرزمین دارد. شهرهای کهن ایران به زیباترین وجه بیانگر هویت کالبدی و بصری برای درک کارکردهایشان بودهاند؛ لذا با توجه به نکات مذکور بر آن شدیم تا در این مقاله به دنبال، خاستگاه نظری- شهودی در آفرینش و بررسی معماری جهت رسیدن به چیستی و تعریف آن برسیم که برای دستیابی به چیستیمعماری ایرانی اسلامی؛ این مهم در دو بعد مفهومی و کالبدی بررسی شده است . براساس نظریه ها و دیدگاه های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است و به دنبال بازگشایی معبری برای درک هر چه بهترمعماری گذشته و خصوصیات آن میاشد . شایان ذکر است آن چیزی که به دنبال آن هستیم ریشه های فراوان دارد که شاید پرداختن به تمام آنها مقدور نباشد ولیتلاش شده است تا بر گرفته های آنها محفوظ و مورد استفاده قرار گیرد

کلیدواژه ها:

معماری ، معماری اسلامی ایرانی ، هویت ، ساختار کالبدی و مفهومی