نقش الگوی مشارکت مردمی در بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده شهری با استفاده ازGISنمونه موردی: منطقه ثامن مشهد

امروزه بسیاری از شهرهای کشور به دلیل افزایش جمعیت، مهاجرتهای بیرویه و توسعه افقی شهر، عدم خدماترسانی جدید به هستههای قدیمی شهر، باعث تمرکز فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی در این بخش شده است. بافت قدیمی از نظرامنیتی، اجتماعی و اقتصادی با مشکلاتی روبرو است که به مرور زمان دچار فرسودگی میشوند که این فرآیند شهرها را از درون میپوساند و محلههای خوب شهری را به محلههای پست تبدیل میکند. شهر مشهد از جمله شهرهایی است که ازمشکلات بافت فرسوده رنج میبرد؛ منطقه ثامن به عنوان هسته اولیه شهر بوده و دارای قدمتی تاریخی میباشد. در این پژوهش به وضعیت ابنیه و مساکن بافت از نظر کمی و کیفی پرداخته میشود و این که آیا وضعیت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ساکنین در فرسودگی بافت محله موثر بوده است؟ فرآیند مشارکت مردمی در امر نوسازی و بهسازی به چه صورتموثر است؟ هدف از این پژوهش شناسایی بافتهای فرسوده در این منطقه و تعیین شاخصهای فرسودگی، جایگاه و میزان مشارکت مردم در نوسازی و بهسازی بافت منطقه، تحلیل مدل SWOT ، ارایه راه حلهایی جهت برطرف کردن مشکلاتناشی از فرسودگی و ایجاد زمینههای مطالعات بعدی میباشد. روش تحقیق در این پژوهش تحلیلی پیمایشی است. تجزیه - و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Arc GIS صورت گرفته است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که در بافت موجود، پایین بودن کیفیت ابنیه، مصالح ساختمانی، عرض کم معابر، ناهنجاریهای اجتماعی، پایین بودن درآمدساکنین و عدم توانایی در نوسازی و بهسازی بافت باعث شده است که این بافتها روز به روز بر مشکلات آنها افزوده گشته و به مکانهای آشفته و تخریبی تبدیل شوند، لذا چارهاندیشی برای رفع این مشکلات ضروری است .

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، هسته اولیه ، الگوی مشارکت ، بهسازی و نوسازی ، منطقه ثامن