ارزیابی کیفی وضعیت مسکن در سکونتگاه های غیر رسمی با رویکرد توسعه پایدارمطالعه موردی : محله ی کاظم آباد شهر مشهد

شهر نشینی سریع حالتی است که در کشورهای در حال توسعه به خصوص بعد از جنگ جهانی دوم به وجود آمده است . یکی از مشکلات اساسی به وجود آمده، شکل گیری سکونتگاه های غیر رسمی، درون یا حاشیه شهرهای این کشورهاست. برای مقابله باتاثیرات منفی گسترش شدید شهرنشینی، حفاظت از محیط زیست در سکونت گاه های انسانی نه تنها ضروری، بلکه حیاتی است. شهرها باید به صورتی توسعه یابند که هزینه ای از این بابت، بر دوش نسل های آینده منتقل نشود و توانائی آیندگان را در برآوردهکردن نیازهای خود محدود نسازد. مسکن مهمترین عنصر شهری است که در توسعه پایدار شهر می بایست وجوه پایداری آن در نظرگرفته شود و اگرچه افزایش شهرنشینی و تقاضای رو به رشد مسکن توجه مسئولان را به رفع نیاز مسکن شهروندان جلب می کند، می بایست این امکان به نسل های آینده نیز داده شود که به شکلی بهینه بتوانند برای خود فضای زیستی مناسبی فراهم آورند . شهر مشهد نیز با توجه به شرایط خاص جغرافیایی ، فرهنگی ، مذهبی و اقتصادی ، سالانه جمعیت بسیار زیادی را از نقاط مختلف ایران و حتیکشورهای همسایه به خود جذب کرده و روند شهرنشینی با سرعت بسیار زیادی رو به رشد است که این امر مشکلات متعددی را درزمینه مسکن و تأمین آن به وجود آورده است.تحقیق حاضر با شناسایی دقیق مشکلات به وجود آمده ناشی از رشد سریع شهرنشینی در شهر مشهد در پی یافتن راه حل هایی برای مشکلات مذکور ، با تکیه بر رویکرد توسعه ی پایدار می باشد. در گردآوری اطلاعات و داده های تحقیق از روش کتابخانه ای استفاده شده است به طوری که برای جمع آوری مفاهیم و تعاریف مربوط به توسعه پایدار ، مطالب مربوط به رشد سریع شهرنشینی و اثرات و تبعات آن بر شهرها و زندگی شهری و تأثیر آن بر بخش مسکن و همچنین تدقیق تأثیر این عوامل در شهر مشهد از روش کتابخانه ای و با استفاده از مقالات و کتب فارسی و لاتین مرتبط ، استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

الگوی توسعه حمل و نقل محور ) TOD ( ، کیفیت محیطی ، دسترسی به کاربری ها