سنجش درجه توسعه یافتگی شهرستانهای استان هرمزگان از نظر شاخص آموزشیبا استفاده از روش تاکسونومی عددی

توسعه آموزشی به عنوان یکی از مهمترین رکنهای توسعه در جامعه تلقی میشود. بر این اساس برای حل مسائل ناشی از این عدم تعادلهای منطقهای، شناخت و سطحبندی مناطق از نظر برخورداری در زمینهی شاخصهای مختلف، اهمیت خاصی دارد. هدف پژوهش حاضر سنجش درجه توسعه یافتگی شهرستانهای استان هرمزگان از لحاظ شاخصهای آموزشی میباشد. بر این اساس؛ در پژوهش حاضر سعی شده است تا 13 شهرستان استان هرمزگان را بر اساس 14 شاخص آموزشی، بر پایه سرشماری آماری نفوس و مسکن سال 1390 و سالنامه آماری سال 1391 ، با استفاده از مدل تاکسونومی عددی، سطحبندی و میزان برخورداری این شهرستانها از نظر شاخصهای آموزشی تعیین شود. نوع پژوهش کاربردی توسعهای میباشد، روش گردآوری - اطلاعات از نوع کتابخانهای و برای تحلیل داده ها و ترسیم نقشه از نرم افزارهای Excel و Arc GIS استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان میدهد که؛ از میان شهرستانهای استان هرمزگان از حیث میزان بهرهمندی از شاخصهای آموزشی: 4 شهرستان برخوردار ، 4 شهرستان نیمه برخوردار، 2 شهرستان کمتر برخوردار و 2 شهرستان نیز در رده محروم قرار گرفته اند.پارسیان با درجه توسعه یافتگی 0/41 به عنوان برخوردارترین شهرستان و بندرعباس با درجه توسعه یافتگی 0/91 به عنوان محروم ترین شهرستان استان هرمزگان از لحاظ برخورداری از شاخصهای آموزشی، محسوب گردیده اند

کلیدواژه ها:

توسعه ، استان هرمزگان ، شاخص آموزشی ، تاکسونومی عددی