توسعه پایدار شهری به وسیله ی باززنده سازی بناهای تاریخی و توسعه ی گردشگری ،نمونه موردی کاروانسرای کنارگرد شهرری

این پژوهش در مورد کاروانسرای کنار گرد که در مرکز شهرری واقع شده ‏و در حال حاضر یکی از بخش های شهرستان تهران است می پردازد. این بنا متعلق به دوره ی صفویه و به سبک چهار ایوانی ساخته شده ‏است. متاسفانه این بنا باگذشت زمان تحت تاثیر تحولات اخیر در عرصه ی خدمات کارایی خود را از دست داده ‏است. در حال حاضر به دلیل نبودن یک طرح جامع و کامل برای حفاظت و نگه داری از بنا، در حال تخریب است. نتاج بررسی ها نشان می دهد که عامل انسانی از طریق مرمت غیراصولی در بنا بیشترین آسیب را نسبت به سایر عوامل دیگر به این بنا وارد کرده ‏است. متروکه بودن بنا خود عاملی است که روند فرسودگی بنا را تسریع بخشیده ‏است. اختصاص دادن یک کاربری متناسب در غالب طرح احیاء، دست کم با جلوگیری از رشد عوامل مخرب حاصله از متروک ماندن آن موجب بقا کالبد اثر می گردد. در این پژوهش، برای این بنا، کاربری اقامتگاه ‏و رستوران بین راهی و تولید و فروش صنایع دستی پیشنهاد گردیده ‏است. انتخاب این کاربری به این دلیل است که باعث احیاء کاروانسرا و علاوه ‏بر آن موجب کسب وکار منطقه و گردشگری خواهد شد.

کلیدواژه ها:

کاروانسرا ، کنارگرد ، صفویه ، مرمت ، احیا