تعیین بهترین جهت استقرار ساختمان های مسکونی بر اساسروند تابش خورشید (مطالعه موردی: شهر اهواز)

انتخاب جهت استقرار ساختمان به عواملی چون وضع طبیعی زمین، میزان نیاز به فضاهای خصوصی، کنترل و کاهشصدا و نیز عامل تابش آفتاب بستگی دارد. بی شک به کار بردن اصول معماری و طراحی بنا و قرارگیری ساختمان درجهت مناسب، کمک شایانی در تقلیل مضرات و استفاده بهینه از تابش آفتاب می نماید. هدف از این پژوهش جهتگیری مناسب ساختمان در شهر اهواز بر اساس روند تابش خورشید می باشد. روش به کار گرفته شده روش تجزیه وتحلیل آماری- نرم افزاری، با استفاده از آنالیز داده های اقلیمی در نرم افزار Ecotectو Climate Consultantمی باشد. در این راستا با استفاده از آمار 30ساله (1392-1362 )به بررسی عنصر اقلیمی تابش و ساعات آفتابیپرداخته، سپس از روش های محاسباتی و روابط ریاضی شامل محاسبه ی میزان انرژی دریافتی در جهت عمود بردیوارهای ساختمان برای تمام اوقات سال مشخص گردید. نتایج پژوهش نشان می دهد که؛ جهت گیری ساختمانبه سمت جنوب با انحراف آزیموت 182.5درجه شمالی بهترین موقعیت قرارگیری در بهره مندی بهینه از انرژیخورشید برای ساختمان های یک طرفه شهر اهواز خواهد بود و در ساختمان های دو طرفه، بهترین جهت استقرارساختمان، جهت شمال و جنوب و جهت 75+و 105-درجه نامناسب ترین جهت استقرار ساختمان های دو طرفه ازنظر کسب انرژی خورشیدی می باشند

کلیدواژه ها:

روند تابش خورشید ، ساختمان های مسکونی ، جهت گیری ساختمان ، شهر اهواز