نقش عناصر معماری سنتی در شکل گیری معماری مدرن نمونه موردی بادگیر

معماری پایدار به معنای تعامل ساختمان با بستر و محیط پیرامون تفکری است که به شدت در معماری سنتی ایران تجلی یافته است نمود عناصری نظیر سردابه بادگیر و بسیاری از عناصر دیگر در گذشته جهت ایجاد این تعامل سبب رجوع معماران امروز به استفاده از روشهای منطقی معماران عصر سنت و تامل در ایجاد روشهایی برای تلفیق این دو با یکدیگر گشته در این میان توجه به نقش ارزنده بادگیر با توجه به اهمیت کاربرد آن در معماری بومی و سنتی در این مقاله مفصلا مورد بررسی قرار خواهد گرفت و با توجه به هدف پژوهش حاضر که تبیین تلفیق استفاده از عناصر معماری سنتی ایران در کنار عناصر مدرن می باشد مختصر اشاره ای به نمونه هایی از بناهای معاصر که از این عنصر بهره برده اند خواهیم کرد بادگیر طبیعی ترین روش تهویه بعنوان راهکاری مناسب جهت فراهم نمودن شرایط اسایش با استفاده از انرژی تجدیدپذیر باد در معماری سنتی و بومی ایران مورد استفاده قرار گرفته است روش این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و رویکردی توصیفی دارد نتایج بدست آمده از این پژوهش به درک اهمیت نقش معماری سنتی در ایجاد رویکرد پایداری در معماری منجر می شود

کلیدواژه ها:

معماری سنتی ، معماری مدرن ، بادگیر ، انرژی تجدید پذیر