تحلیل شاخص های بهداشتی درمانی مناطق استان آذربایجان شرقی از منظر توسعه متوازن

توسعه فرایندی جامع از فعالیتهای اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی است که هدف آن بهبود مستمر زندگی جمعیت انسانی بوده و فعالیت، آزادی مشارکت و توزیع عادلانه منافع از ارکان اساسی آن به شمار آمده وتلاش دارد پیوند منطقی مابین برنامه های ملی، محلی وآسیب شناسی ناحیه ای و برنامه ریزی برای روند توسعهفراگیر ناحیه ای ایجاد نماید البته توسعه باید بگونه ای باشد که همه مناطق جغرافیایی از آن بهره مند شوند به همین دلیل بررسی نابرابری های به وجود آمده در محدوده های جغرافیایی مختلف کشور در سالهای اخیر مورد توجه برنامه ریزان، سیاستمدارانقرار گرفته و وجود نابرابری ها در ابعاد مختلف آن از نشانه های مهم توسعه نیافتگیمحسوب میشود در این مقاله با استفاده از شاخص های بهداشتی درمانی به معیاری – برای تعیین درجه توسعه یافتگی استفاده شده است. در این تحقیق که روش مطالعهتوصیفی تحلیلی بوده و از روش های همچون تاپسیس وتحلیل خوشه ای وآنتروپیشانون استفاده کرده ایم .در این پژوهش با استفاده از 62 شاخص بهداشتی درمانی سطح توسعه یافتگی استان مشخص شده که براساس یافته ها نابرابری شدیدی در سطح استان وجود دارد که توسعه یافته ترین شهرستان تبریزکه به عنوان مرکز اداریسیاسی واقتصادی استان می باشد وکمتر توسعه یافته ترین آن شهرستان چاریماق بوده وهمچنین اختلاف بین شهرستان اول ودوم )تبریز ومیانه( از لحاظ برخورداری از امکانات زیاد می باشد وبا بررسی میزان وابستگی به جمعیت، معلوم گردد که توسعهامکانات بهداشتی درمانی با جمعیت رابطه مستقیم دارد

کلیدواژه ها:

استان آذربایجان شرقی ، توسعه متوازن ، جمعیت ، شاخص های بهداشتی درمان