ارزیابی تاثیر نسبت سطح به حجم ساختمان برمیزان مصرف انرژی گرمایشی وجذب انرژی خورشیدی در اقلیم اصفهان

انرژی یکی از مهم ترین مسائل روز دنیا به شمار می آید. امروزه با توجه به مصرف بی رویه سوخت های فسیلی و کمبود این منابع و همچنین آلودگیهای زیست محیطی ناشی از مصرف این انرژی ها، بشررا برآن داشت تا برای ذخیره و یا کنترل مصرف انرژی های تجدید پذیر، سیاست ها ویا تمهیداتی بیندیشد. بنابراین بهتر است که از انرژی های تجدید پذیر که سر منشا آن، انرژی خورشیدی است برای جایگزینی این انرژی ها استفاده شود. در این پژوهش سعی برآن شده تا، پارامترهای تاثیرگذار بر جذب انرژی خورشیدی وکاهش مصرف انرژی گرمایشی درساختمان، بررسی شود. طبق مطالعات صورت گرفته، میزان سطح ساختمان که بتوان از طریق آن انرژی خورشیدی توسط پنجره ها دریافت کرد، نقش به سزایی درجذب انرژی خورشیدی دارد. لذا با مطالعه در این زمینه و توجه به میزان تاثیر نسبت سطح به حجم ساختمان در مصرف انرژی، با نرم افزار design builder ، میزان تاثیر آن، در جذب انرژی خورشیدی و مصرف انرژی گرمایشی، در 9 مدل بررسی شد. و همچنین پارامترهای مداخله گر ثابت در نظرگرفته شد. نتایج نشان دادکه هرچه نسبت سطح جانبی به حجم ساختمان A/V بیشتر باشد میزان جذب انرژی خورشیدی نیز بیشتر است و مصرف انرژی گرمایشی در فصل های پاییز وزمستان، کمتر است. و درساختمان هایی با میزان A/V یکسان هرچه نسبت سطح کل ساختمان به حجم S/V بیشتر باشد مصرف انرژی گرمایشی آنها نیز بیشتر است.

کلیدواژه ها:

انرژی گرمایشی ، انرژی خورشیدی ، نسبت A/V ، نسبت S/V ، design builder