بررسی فرایند کلریتی شدن و تأثیر آن بر کیفیت مخزنی در بخش بالایی سازند دالان در میدان پارس جنوبی (خلیج‌فارس و)

سازنده دالان باسن پرمین میانی تا بالایی دارای رخسار های کربنات با میان لایه‌های تبدیلی است که در نواحی زاگرس چین خورده و بخش‌های وسیعی از خلیج‌فارس به عنوان اصلی‌ترین سازنده کربنات گازدار محسوب می‌شود. مطالعات رسوب شناسی نشان می‌دهد که گسترش رخسار های مخزنی (به ویژه الیتی) این سازند عمدتاً به واحد دالان بالایی محدود می‌گردد. بررسی پتروگرافی نمونه‌های بخش بالایی سازنده دالان در این منطقه نشان می‌دهد که فرایند دولومیت می‌شدم به طور عمده این سازد را تحت تأثیر قرار داده است و باعث تغییر در میزان تخلخل در این بخش شده است. از آنجا که دولومیت به دلیل پایداری شیمیایی و مقاومت در برابر انحلال فشاری در حین تدفین، تخلخل و نفوذپذیری خود را بهتر از سنگ‌های آهکی حفظ می‌کند این فرایند نقش مؤثری در افزایش کیفیت مخزنی ایفا کرده است. مطالعه میکروسکوپی سنگ‌هایی منطقه نشان می‌دهد این سنگ‌ها دارای حداقل شش نه دولومیت مختلف است که انواع آن به قرار زیر می‌باشد: 1- دولومیکریت : نیز بلو، بی‌شکل و هم اندازه، دارای لامیناسیون ، قالب کانی‌های تأخیری وفابریک فنسترال . 2- دولومیکرواسپاریت : نیست تا متوسط بلور ، متراکم و هم اندازه که تبلور دولومیکریت ها به‌وجودآمده است. 3- دولومیت های جانشینی: آلونیتی شدن انتخابی عمل نموده است به‌طوری‌که در یک زمان تحت شرایطی فقط آلوکم ها مرا تحت تأثیر قرار داده و گاهی فقط زمین و حتی در بعضی قسمت‌ها کل صغیر تحت بحث قرار داده است.4- دولومیت پر کننده حفره: درشت بلور، روشن LOMPID ، اغلب شکل دارند تا نیمه شکل در. 5- دولومیت های پراکنده در ماتریکس آهکی: حاوی بلورهای شکل دار تأ نیمهشکل دار با بافت پورفیروتوپیک . 6- دولومیت های مجاور استیلولیتها : شامل بلورهای شکل دار تا نیمه شکل دار به رنگ قهوه‌ای. پنج شش سه مدل دولومیت شدن در این بخش شامل: مدل سبخا - مدل تراوش - بازگشت سیال مربوط به محیط تدفین کم عمق و مدل تدفینی عمیق می‌باشد.