تأثیر فرآیندهای دیاژنزی بر آیفیت مخزنی سازند سروک در یکی از میادین خلیج فارس

سازند سروک یکی از واحدهای گروه بنگستان به سن کرتاسه میانی (سنومانین) است. این سازند درمنطقه خلیج فارس از نظر سنگ مخزن دارای اهمیت زیادی است. سازند سروک در خلیج فارس به سهبخش میشریف، خاتیا و مدود تقسیم شده که ضخامت بخش مخزنی (میشریف) در میدان مورد مطالعه ٧٢ متر است. ناحیه مورد مطالعه در بخش شرقی خلیج فارس واقع شده است. هدف این تحقیقبررسی فرآیندهای دیاژنزی و تأثیر آن بر آیفیت مخزنی بخش بالایی سروک معادل با میشریف است.٩۶ مقطع نازک تهیه شده ازمغزههای حفاری یکی از چاهها مورد مطالعه دقیق میکروسکوپی قرار گرفتکه از مهمترین فرآیند های دیاژنزی در این سازند می توان به میکریتی شدن، سیمانی شدن، فشردگی(مکانیکی و شیمیایی)، شکستگی و پرشدگی، جانشینی(پیریتی شدن، دولومیتی شدن)،انحلال و نئومورفیسم اشاره آرد. در مقاطع مطالعه شده تخلخلهای بین دانهای، قالبی، حفرهای و شکستگی مشاهده شده است که فراوان ترین آنها، از نوع حفرهای است. در این مطالعه به منظور درک بهتری از ویژگیهای مخزنی، از طبقه بندی لوسیا استفاده شده است. با تطبیق انواع رخساره ها با گروههای پتروفیزیکی لوسیا هشت گروه سنگی در ارتباط با این مخزن شناسایی شده است آه رخساره های گرینستون و رودستون به دلیل تأثیر فرآیندهای انحلالی دارای بالاترین کیفیت مخزنی و رخساره وکستون از آیفیت مخزنی پایینتری برخوردار بوده است

کلیدواژه ها:

دیاژنز ، توالی پاراژنتیکی ، کیفیت مخزنی ، گروه سنگی ، سروک ، خلیج فارس