ارزیابی عوامل مؤثر بر توسعه پایدار صنعت گردشگری در ایران

هدف از این پژوهش شناسایی عوامل تأثیر گذار بر توسعه و رشد پایدار صنعت گردشگری در ایران می باشد. توسعه ی صنعت گردشگری، به ویژه برا یکشورهای درحال توسعه که با معضلاتی همچون میزان بی کاری بالا، محدودیت منابع ارزی و اقتصاد تک محصولی مواجه هستند، از اهمیت فراوانی برخوردار است. ایران، دارای جاذبه های متنوع و منحصر به فرد و از لحاظ رتبه بندی جهانی از نظر برخورداری از جاذبه های گردشگری در ردیف ده کشور اول جهان قرار دارد. اما با این وجود ه نوز نتوانسته است جایگاه واقعی خود را در دنیا به دست آورد؛ و با مشکلات فراوان زیرساختی در جهت توسعه صنعت گردشگری خود روبرو است. لذا این پژوهش در پاسخ به دغدغه های فوق درصدد پاسخ به این سوال است که : عوامل مؤثر بر توسعه پایدار صنعت گردشگری در ایران کدامند؟ حجم نمونه این پژوهش 23 نفر از خبرگان صنعت گردشگری کشور می باشد. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شده اند. در این پژوهش ابتدا از طریق روش الفی و تعامل با خبرگان، عوامل مؤثر بر توسعه پایدار صنعت گردشگری به صورت 10 عامل شناسایی شد. سپس این عوامل توسط روش مقایسات زوجی وزن دهی شدند. مهمترین عامل شناسایی شده حاصل از روش دلفی و روش مقایسات زوجی، اطلاع رسانی و تبلیغات ضعیف شناسایی شد. در نهایت این عوامل بروی 5 شهر با جاذبه های گردشگری از جمله: شیراز، اصفهان، مشهد، کرمان و اردبیل از طریق روش تصمیم گیری گروهی تخصیص خطی که به روش بردا معروف است بررسی شدند. نتایج این پژوهش حاکی از این بود که شهر اردبیل دارای بیشترین مشکلات از جهت عوامل شناسایی شده در بین شهرهای مورد بررسی می باشد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، صنعت گردشگری ، روش دلفی ، روش مقایسات زوجی ، روش تخصیص خطی گروهی- بردا