ارزیابی مدیریتی تفکیک پسماند از مبداء با رویکرد برنامه ریزی در شهرداری تهران (نمونه موردی:منطقه 16)

مبانی اصولی استراتژی پسماندهای هر کشور را سیاست و برنامه ریزی در زمینه عناصر مختلف مدیریتی همچون فرهنگ و آموزش، سیستم های ذخیره سازی، جمع آوری، حمل و دفن مواد بویژه مواردی همچون تولید کمتر (minimization) و مسئله همیشه مهم بازیافت از مبدأ تولید را تشکیل می دهد که می بایستی به صورت تکنولوژی مناسب (Appropriate technology) با توجه به محیط زیست هر کشور مدنظر قرار گیرد. این پژوهش نیز در زمینه میزان مشارکت شهروندان در تفکیک پسماند از مبدأ و برنامه ریزی مدیریتی مسئولان جهت تفکیک پسماند از مبدأ در منطقه 16 پرداخته است. روش م ورد استفاده در این پژوهش پیمایش (از نوع کمی و کیفی) و مطالعه اسنادی (سند چشم انداز توسعه راهبردی منطقه 16) می باشد. جامعه آماری ه مانگونه که در پژوهش آورده شد، شهروندان ساکن و شاغل در منطقه هستند و حجم نمونه نیز با توجه به عدد بدست آمده از فرمول ک وکران 384 است که در کل عدد 400 را برای جلوگیری از خطاهای احتمالی پژوهش درنظر گرفته شد. نوع نمونه گیری نیز به صورت تصادفی منظم بود. در این پژوهش میزان مشارکت شهروندان، نقش آموزش به شهروندان، اطلاع رسانی و درنظر گرفتن تبلیغات و امکانات از سوی مسئولین برای تشویق و ترغیب شهروندان جهت مشارکتشان در امر تفکیک پسماند از مبدأ به عنوان فرضیات پژوهش بررسی شدند. هر 6 تا فرضیه ای که در پژوهش مطرح شده مورد تأئید قرار گرفتند. و در انتها نیز به ارائه راه حل برای مشارکت بیشتر شهروندان و برنامه ریزی مدیریتی جهت پیشرفت در تفکیک پسماند از مبدأ پرداخته شد.

کلیدواژه ها:

پسماند ، مدیریت مواد زائد ، مدیریت شهری ، توسعه پایدار شهر ، م شارکت شهروندان ، آموزش شهروندان