تحلیل راهبردی گزینه های توسعه سامانه حمل و نقل هوشمند در ک لان شهر تهران با ایجاد یک چارچوب ارزیابی عوامل راهبردی کمی شده

در سالهای اخیر، توسعه سامانه های حمل و نقلی هوشمند، به دلیل اثرات مثبت آنها بر افزایش پایداری شهری و کیفیت زندگی شهروندان، به طور گسترده از طرف پژوهش گران و م دیران و برنامه ریزان شهری مورد توجه واقع شده است. در این پژوهش با تبیین یک سامانه پشتیبان برنامه ریزی (با تلفیق تحلیل سوات و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی) و استفاده از اطلاعات موجود و نظر سنجی از تعدادی از کارشناسان و دست اندرکاران حمل و نقل شهری، گزینه های راهبردی توسعه سامانه حمل و نقل هوشمند در کلان شهر تهران، م ورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد مناسب ترین گزینه توسعه، با توجه به مختصات راهبردی به دست آمده، ارتقای حمل و نقل عمومی هوشمند است. گزینه توسعه سامانه اطلاعات مسافرین، به دلیل ضعف ها و تهدیدهای راهبردی گزینه چندان مناسبی برای انتخاب و ارتقا نیست. با توجه به نزدیکی سه گزینه از میان دیگر گزینه ها به لحاظ شرایط راهبردی، می توان از سیاست های تلفیقی در این خوشه استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

سامانه حمل و نقل هوشمند ، حمل و نقل شهری پایدار ، ارزیابی گزینه ، عوامل راهبردی درونی ، عوامل راهبردی بیرونی (خارجی) ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی ، کلان شهر تهران