ارزیابی مسکن مهر بهاران با رویکرد توسعه پایدار شهری (نمونه موردی: شهرک بهاران سنندج)

ارزیابی اثرات فعالیت های توسعه ای، یکی از راه های مقبول برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار است.از اقدامات توسعه ای سال های اخیر، طرح مسکن مهر می باشد که گرچه با هدف تأمین یکی از سه نیاز اصلی (مسکن) است، بدون ارزیابی جوانب توسعه پایدار، اهداف اصلی را به حاشیه راند و ثمره ی آن پیامدهای اجتماعی اقتصادی وز یست محیطی منفی پیش بینی نشده است. در ا ین پژوهش سعی بر بررسی تأثیراتی است که پروژه های مسکن مهر بر شاخص های توسعه ی پایدار گذاشته است باعث پایداری یا ناپایداری آنها می شود و پروژه های تعریف شده در شهرک بهاران سنندج به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار خواهند گرفت. روش تحقیق در این پژوهش، تحلیلی- توصیفی از نوع کاربردی می باشد که از تکنیک های پرسشنامه و مصاحبه و مشاهده میدانی و ارزیابی در روند بررسی نمونه موردی استفاده شده است. علاوه بر این، از روش های تحقیق توصیفی و ارزیابی کیفی نیز استفاده می گردد. نحوه ارزیابی به یان گونه است، ابتدا یک به یک معیارهای تعیین شده در مبانی نظری مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت دقیقاً مشخص می شود که طرح اجرایی در زمینهاقتصادی و زیست محیطی تا حدی قابل قبولی و در زمینه اجتماعی غیر قابل قبول می باشد و روند اجرایی تا حد بسیار زیادی م غایر با اصول توسعه پایدار شهری و مردود می باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، مسکن ، زمین ، مسکن مهر ، توسعه پایدار شهری