بررسی برخورداری سمن ها (NGO) از ویژگی های یک سازمان یادگیرنده (مطالعه موردی: سازمان های مردم نهاد زیست محیطی استان خراسان جنوبی)

استان خراسان جنوبی با دارا بودن 4 سمن فعال زیست محیطی که نیمی از آن در شهرستان قاین فعالیت می کنند، جامعه مورد پژوهش در این مقاله قرار گرفته اند که در این پژوهش، بررسی میزان برخورداری چهار سازمان مردم نهاد زیست محیطی استان خراسان جنوبی از ویژگی های یک سازمان یادگیرنده با توجه به مدل هفت بعدی واتکینز و مارسیک صورت گرفته است. پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و به روش پیمایشی انجام شد. جامعه ی آماری پژهش کلیه اعضای رسمی، غیررسمی و فعال سازمان های مردم نهاد زیست محیطی استان خراسان جنوبی بودند ک از میان آنها تعداد 94 نفر به عنوان نمونه آماری به صورت تصادفی انتخاب شدند. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه ابعاد سازمان یادگیرنده واتکینز و مارسیک انجام شد. با توجه به نتایج می توان گفت سازمان های مردم نهاد زیست محیطی استان خراسان جنوبی سازمان هایی یادگیرنده هستند. از میان ابعاد هفت گانه مورد بررسی، بعد پرسشگری و گفت و شنود در رتبه اول و بعد نظام خلق و تسهیم یادگیری در رتبه آخر قرار گرفته است. بر اساس نتایج آزمون مقایسه میانگین گروه ها، بین زنان و مردان در باره ی سطوح مختلف یادگیری (فردی، گ روهی و سازمانی) تفاوت معناداری وجود ندارد، ولی بین اعضای دارای رشته های مرتبط با محیط زیست و رشته های غیر مرتبط با محیط زیست در هر سه سطح یادگیری تفاوت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سازمان یادگیرنده ، فرهنگ سازمانی ، سازمان های مردم نهاد زیست محیطی ، استان خراسان جنوبی ، مدل واتکینز و مارسیک