معیار تأثیر روانی رنگ، بافت در مصالح بر رفع کنجکاوی کودکان

از آنجا که کودکان بعنوان شهروندانی کاملاً متفاوت نیاز به بزرگ شدن و تکامل یافتن در یک فضای معماری منطبق با خصوصیات خود را دارند. باید به طراحی و به ارزش وجودی فضا و خلق فضاهایی که بتواند حساسیت کودکان را در حین آموزش تحریک کند، اهمیت داده شود. بدین منظور سوالاتی مبنی بر تعیین خصوصیات و چگونگی اییجاد چنین مجموعه ای مطرح گردیده و به منظور دست یابی به پاسخ این سوالات و یک نتیجه گیری کلی، از روش تحقیق موردی و زمینه ای و جمع آوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و مشاهده ای استفاده شده است. در این مجموعه تنوع احجام، فرم ها، دیوارها، رنگ ها، مصالح و ارتباطات از یکنواختی فضاها جلوگیری کرده و موجب برانگیختن حس کنجکاوی ک ودکان شده است. شکل گیری در تمام فضاها به گونه ای می باشد که در جهت کشف دوگانگی های متعددی مانند حرکت و سکون، درون و بیرون، شفاف و کدر به کودک یاری رسانده تا تخیل و کنجکاوی او را برانگیزد. در این مقاله سعی شده است برآوردن نیازهای اساسی کودکان اعم از نیازهای فیزیکی و غیرفیزیکی مورد توجه قرارگیرد.

کلیدواژه ها:

کودکان ، مصالح (طبیعت) ، تفحص و کلوش (کنجکاوی) ، رنگ ، بافت