بازنگری مفهوم هویت در توسعه معماری پایدار معاصر ایران (نمونه موردی: خیابان مدرس کرمانشاه)

معماری معاصر ایران هنوز در سردر گمی میان برداشت سطحی از نگاهی حسرت آمیز به گذشته تا فریتگی به الگوهای غربی به سر می برد و معمار امروز ایران در دستیابی به جوهره بنیادین معماری کشور خویش با چالش های فراوانی رو به روست. معماری گذشته این کشور که همواره با تکیه بر خلاقیت و خصایص پایدار از جایگاهی ویژه برخوردار بود در عصر حاضر در اثر مواجهه با پدیده های گوناگون نظیر سیاست های استعماری و سرایز شدن ثورتهای نفتی بدون دارا بودن پشتوانه مدیریتی لازم و نیز با دلباختگی به مظاره تمدن تازه صنعتی شدن غربی؛ با آغاز مواجهه با دنیای غرب و پیدایش واژگان دوگانه از قیقت فاصله گرفته و صورتی تصنعی و تنزلی پیدا نموده است. در این مقاله سعی شده است ابتدا به گونه شناسی هویت و بررسی هویت در معماری ایدار معاصر ایران پرداخته شده و در ا دامه به بررسی این شاخصه در خیابان مدرس کرمانشاه پرداخته شود و در پایان بحران هویت در ایران و جهان مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

معماری ، هویت ، بحران ، توسعه پایدار ، خیابان مدرس