کاربرد GIS در تحلیل فضایی پارکینگ های عمومی شهر اصفهان (مطالعه موردی: منطقه سه شهرداری)

توزیع غیرمنطقی و مکانیابی ناصحیح کاربری های خ دماتی در سطح شهرهای ایران، مشکلات فراوانی را موجب گردیده است. مکانیابی کاربری های خدماتی از جمله پارکینگ های عمومی با روش های سنتی و با درنظر گرفتن معیارهای بسیار محدود، نظیر قیمت زمین ا نجام می شود. در مکانیابی پارامترهای بسیاری دخلی هستند که با روش های سنتی و تهیه نقشه های کاغذی و روی همگذاری دستی آنها، غیر ممکن است و باعث اتلاف انرژی، هدر رفتن سرمایه های محدودو غیرقابل جبران می گردد. در این پژوهش برآنیم سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) را به عنوان ابزاری قدرتمند که توانایی کار با داده های بسیار زیاد و درنظر گ رفتن معیارهای متعددی را دارد معرفی و بکارگیری نمائیم. با استفاده از این سیستم می توان ضمن افزایش سرعت و دقت بسیار خوب در م کانیابی، قابلیت به روزرسانی داده ها را در اختیار داشت و امکان انخاب سناریوهای پیشنهادی آن توسط مسئولین شهری، ضمانتی برای اجرایی شدن پروژه ها باشد. بکارگیی این سیستم در منطقه سه شهرداری اصفهان، از طریق توابع همسایگی برداری بافرینگ و پلیگونهای تیسن، م شخص نمود محدوده های محروم از کاربری پارکینگ های عمومی، شامل میدان های شهدا، قدر و خیابان های علامه مجلسی، سروش و بزرگمهر می باشند که با وجود مراکز جذب سفر فراوان در این پهنه ها، اصلاً ارکینگی ندارند و مشکلات ترافیکی فراوانی را در آن پهنه ها شاهد هستیم. به علاوه با تحلیل های پرسشنامه ای از شهروندان و مراجعین به این منطقه دریافتیم که بیش از 50% پاسخ دهندگان وضعیت دسترسی به پارکینگ های عمومی و نامناسب ارزیابی نموده اند، 34.4% پس ا پارک خودرو تا مقصد مورد نظرشان بیش از 500 متر پیاره روی و 29.9% آنها جهت پیدا کردن مکان مناسب بیشتر از 20 دقیقه وقت صرف کرده اند که درصد و زمان قابل توجهی می باشد. جهت رفع این مشکل با استفاده از محیط نرم افزار ArcGIS10 و با بکارگیری Extension AHP در این محیط، مکانیابی این کاربری با ترکیب و همپوشانی لایه های معیارهای فاصله از مراکز جاذب سفر، فاصله از شبکه معابر و قیمت زمین انجام شده است.

کلیدواژه ها:

، GIS ، تحلیل فضایی ، پارکینگ های عمومی ، اصفهان