مدیریت شهری و نقش آن در تحقق توسعه پایدار شهری با تأکید بر حکمروایی خوب شهری

امروزه مبحث توسعه ی پایدار به عنوان یکی از کلیدی ترین دغدغه های مهم در همه ی جوامع شهری مطرح می باشد و چه بسا که در این امر تمام سعی کشورها در ربودن گوی سبقت بر یکدیگر می باشد و حتی مشاهده می گردد که برای رسیدن به این مهم، دست به تغییرات و تحولات در جهان دست زده می شود. بر این اساس کمیسیون جهانی محیط زیست و توسعه، توسعه پایدار را الگویی از توسعه می داند که نیازهای بشری را بدون از بین بردن توانایی نسلهای آینده تعریف می کند. بدون شک توسعه پایدار و خاصه توسعه پایدار در ساختار شهری و در قالب مفاهیمی همون طراحی شهری و معماری پایدار، جز از طریق بهبود کیفیت زندگی شهری و افزایش رفاه شهروندی ممکن نخواهد شد. برای دستیابی به توسعه پایدار الزاماتی هم مطرح می شود که مهمترین آنها مدیریت خوب شهری در بستر یک نظام سیاسی است. برای دستیابی به توسعه پایدار مدیریت شهری یا به عبارتی حکمروایی خوب شهری یک امر بدیهی محسوب می شود. حکمروایی اعمال اقتدار سیاسی، اقتصادی و اداری در پیشبرد امور عمومی در سطوح مختلف از خرد تا کلان است. و امروزه بحث اصلی در کفتمان توسعه به حساب می آید به سخن دیگر حکمروای خوب را امری جوهری در فرایند توسعه پایدار بشمار آورده اند تا جایی که کوفی عنان دبیر کل سازمان ملل حکمروایی خ وب شهری را تنها عامل مهم در کاهش و محو فقر و پیشبرد توسعه بشمار آورده است. در این مقاله با هدف بررسی تأثیرات مدیریت خوب شهری و به تبع آن حکمروایی خوب شهری بر ابعاد مختلف توسعه پایدار در شهرها و دیدگاه ها و نگرشها در این زمینه با روش توصیفی و تحلیلی و کتابخانه ای پرداخته ایم. پس از بررسی ویزگی ها و مشخصات یک حکمروایی خوب شهری و معرفی ابعاد گوناگون توسعه پایدار در شهرها به بررسی و ارزیابی میزان تأثیر این ع امل در پیشبرد توسعه پایدار شهری پرداخته ایم.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، توسعه پایدار ، حکمروایی خوب شهری