نقش آفرینی سامانه اطلاعات جغرافیایی، در تعیین و ارزیابی مکان های بالقوه ی گردشگری (مطالعه موردی: استان کهگیلویه و بویراحمد)

امروزه نقش گردشگری به عنوان عامل مؤثر در ایجاد تحول در اقتصاد یک منطقه بر کسی پوشیده نیست، از آنجا که پایه و اساس بسیاری از فعالیت های گردشگری جذابیت های طبیعی است، اکوتوریسم در کانون توجه محققین قرار دارد که به ارتباط متقابل انسان و محیط می پردازد. اجرای پروژه های اکوتوریسمی مستلزم شناسایی دقیق قابلیت ها و تنگناهای آن مناطق می باشد. بعد از ورود سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) به عرصه های علم جغرافیا، مکان های مستعد جذب توریسم به خوبی شناسایی و مکان یابی شدند. در این پژوهش، زیرساخت های لازم و ضروری، در افق های پنج و ده ساله برای توسعه صنعت گردشگری استان مطابق با استانداردهای میراث فرهگی و گردشگری ترسیم شد. سپس با لحاظ نمودن شرایط توپوگرافی بخش های مختلف با استفاده از نرم افزار GIS اقدام به مکان یابی مناسب جاذبه ها و زیرساخت های پیشنهادی خدمات گردشگری، در شهرستان های استان شد و برای هر یک از شهرستان ها، نقشه خدمات پیشنهادی گردشگری ترسیم شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که حدود نیمی از جاذبه های گردشگری توریسم پذیر استان علی رغم داشتن پتانسیل های فراوان از حیث ارائه امکانات و خدمات گردشگری در موقعیت های نامناسبی مکان یابی شده اند.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) ، مکان های بالقوه ، استان کهگیلویه و بویراحمد