سنجش عوامل کیفی تأثیرگذار برفضاهای شهری با رویکرد تعاملات اجتماعی (نمونه موردی: شهرک بهاران سنندج)

فضاهای شهری، مکان هایی هستند که به عموم شهروندان تعلق داشته، منحصر به جنبه کالبدی و فیزیکی نبوده و در حقیقت با حضور انسان و فعالیت وی است که معنا می یابند؛ شهر به عنوان بستر زیست آدمی باید سرشار از عرصه های جمعی برای تعاملات اجتماعی باشد؛ عرصه هایی که خود به عنوان بستر و خاستگاه، نقش محوری در ارتقای سطح تماس، ارتباطات و تعاملات اجتماعی بین شهروندان ایفا کنند. در این راستا عدم بی توجهی به مقیاس انسانی و نادیده گرفته شدن نیاز شهروندان از معضلات پیش رو است، به طوری که کمبود و نبود کیفیت در فضاهای شهری به منظور پاسخگویی به نیاز شهروندان در راستای ارتقای حضور و سطح تعاملات اجتماعی آنها، بیش از پیش مهم جلوه می کند. روش پژوهش از نوع روش ترکیبی (Mixed methods) است که در آن با مطالعه مبانی نظری پژوهش از چارچوب مبانی نظری تحقیق شامل مؤلفه های تأثیر گذار بر کیفیت فضاهای شهری (متغیرهای مستقل) و همچنین تأکید بر مهمترین رویکردهای تعاملات اجتماعی (متغیر وابسته) با استفاده از رگرسیون چندمتغیر و به روش همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در نهایت در قسمت گردآوری داده ها روش پرسشنامه ای و برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش، نشانگر این مدعا است که کیفیات شهری ارتباط مستقیمی با سطح تعاملات اجتماعی شهروندان دارد.

کلیدواژه ها:

تعاملات اجتماعی ، فضای شهری ، عوامل کیفی ، خوانایی ، سرزندگی