ارزیابی کمی اسانس ژنوتیپ های مختلف گل محمدی (Rosa damacsena) در شرایط کردستان

با هدف مقایسه اسانس ژنوتیپ های مختلف گل محمدی (Rosa damascene Mill) به عنوان یک گونه مهم معطره و داروئی 49 ژنوتیپ با طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سنندج طی سالهای 7-1383 مورد مطالعه قرار گرفتند. اسانس گیری طی سالهای سوم تا پنجم آزمایش با روش تقطیر با آب و استفاده از گلبرگ تازه انجام گردید. مطابق نتایج میانگین کل بازده اسانس 0/01 درصد ، عملکرد اسانس در پایه 0/13 گرم و اسانس در هکتار 145/8 گرم بود. عملکرد اسانس در پایه در سال 87 با 0/2 گرم بیشترین و در سال 85 با 0/07 گرم کمترین بود. عملکرد اسانس دارای واریانس اثر متقابل اکسشن x سال معنی دار بود که بیانگر آن است که تغییرات صفت مذکور از سالی به سال دیگر در بین اکسسشن ها متفاوت بوده است. بین ژنوتیپ ها از لحاظ بازده اسانس و عملکرد اسانس در پایه و هکتار اختلاف معنی داری (p≤1%) وجود داشت. صفات اسانس در سالهای آزمایش تفاوت معنی داری نشان دادند. ژنوتیپ های کردستان 2، اصفهان 3، اصفهان 7، اصفهان 3، اصفهان 1، اصفهان 2، یزد 2 به ترتیب با عملکرد اسانس در هکتار برابر 919/0، 852/1، 653/1، 575/5، 575/9، 520/3 و 503/3 گرم ژنوتیپ های برتر از نظر کمیت اسانس بودند.

کلیدواژه ها:

گل محمدی (Rosa damascena Mill) ، بازده اسانس ، عملکرد اسانس