تأثیر تیمارهای مختلف ه یومیک اسید بر صفات مرفولوژیکی و فیتوشیمیائی زعفران (.Crocus sativus L)

به منظور بررسی تأثیر محلول پاشی هیومیک اسید بر صفات م ورفولوژیکی و فیتوشیمیایی زعفران C.sativus آزمایشی در سال 92 در استان زنجان در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. کود هیومیک اسید به مقادیر 0، 100، 200، 300 میلی گرم بر لیتر در کرت هایی به ابعاد 1x1 متر محلول پاشی گردید. صفات مورفولوژیکی مورد بررسی عبارت بودند از دوام برگ، طول برگ 20 و 45 روز پس از محلول پاشی، تعداد لوله های اسپات، وزن تر کلاله، وزن خشک کلاله، تعداد کلاله های 4 تایی و بیشتر، همچنین صفات فیتوشیمیائی مورد اندازه گیری شامل درصد کروسین، پیکروکروسین و سافرانال بودند. بر طبق نتایج حاصل از این آزمایش بالاترین عملکرد تعداد گل، وزن گل، طول برگ 20 روز پس از محلول پاشی مربوط به تیمار H4 با 300 میلی گرم بر لیتر و کمترین م ربوط به تیمار شاهد بود. صفات تعداد لوله Spathe و تعداد کلاله های چهارتایی و بیشتر و همچنین درصد کروسین، پیکروکروسین و سافرانال تحت تأثیر م قادیر اسید هیومیک قرار نگرفت و تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بر طبق نتایج حاصل از این آزمایش و در محدوده غلظت های بکار رفته، تیمار 300 میلی گرم بر لیتر بیشترین تأثیر را در افزایش راندمان تولید محصول داشت که کاربرد آن علاوه بر کا هش مصرف کودهای شیمیایی و اثرات سوء زیست محیطی از طریق افزایش تعداد گل باعث افزایش درامد تولید کننده می گردد.

کلیدواژه ها:

هیومیک اسید ، مواد مؤثره ، Crocus sativus