نقش حکمت و عرفان در رشد و شکوفایی دین و مذهب از دیدگاه تصوف

دین و مذهب، عرفان و حکمت دو مقوله ی جدا از هم نیستند، به نحوی که می توان گفت راه رسیدن به عرفان از دین و مذهب می گذرد و هر عارف حکیمی و یا حکیم عارفی پس از "سیر الی الحق" به مصداق "سیر الی الخلق با الحق" خواهد شد. این مقاله با هدف شناسایی نقش حمکت عرفانی از دیدگاه صوفیان در رشد و بالندگی مذهب، سعی بر آن دارد تا با بیان پاره ای از ویژگی های ناب حکیم صوفی مانند: اخلاق حسنه، عدالت خواهی، دوری از ثروت اندوزی نامشروع، رازداری، صبرو بردباری و پرهیز از حرص و طمع که فقدان هر کدام به نوبه ی خود از القاعات شیطانی است، ولی رعایت هر یک از این موارد تضمینی می شود برای حفظ دین مداری در یک جامعه که موجب قوام و دوام آن جامعه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

حکمت عرفانی ، مذهب ، تصوف ، رشد و شکوفایی