اثر کاربرد PGPR و مایکروزیرا بر میزان رنگیزه های فتوسنتزی و عملکرد بادرنجبویه (Melissa officinalis L.)

باکتری های محرک رشد گیاه (PGPR) گروهی از باکتری های کلون کننده ریشه هستند که رشد میزبان را تحریک می کنند PGPR می تواند رشد و نمو گیاه را به طور مستقیم و غیر مستقیم تحت تاثیر قرار دهد مایکوریزا آربسکولار اغلب رشد گیاه را بهبود می دهد که بین ریشه های حدود 80 درصد گونه های گیاهان خشکی روی می دهد بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) عضو خانواده نعناعیان است که یکی از گونه های گیاه دارویی مهم می باشد به منظور بررسی تاثیر مایه تلقیح باکتری های سودوموناس فلورسنس، آزوسپریلوم براسیلنه و قارچ همزیست مایکروریزا آربسکولار میزان رنگیزه های فتوسنتری و عمکلرد گیاه دارویی بادرنجبویه آزمایشی در تابستان سال 1389 در کشت گلدانی در مرکز تحقیقات ساری در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی و با چهار تکرار انجام شد تیمارها شامل : (A) سودوموناس فلورسنس fluorescent Pseudomonas و ( B) آزوسپریلوم براسیلنه Azospirillum brasilense و ( C) مایکوریزا آربسکولار arbuscular mycorrhiza و A+B+C،A+B،B+C،A+C و شاهد بودند مقدار 15 میلی گرم از هر مایه تلقیحی برای 110 گرم بذر به ازای هر تیمار به جز شاهد و به صورت تلقیح قبل از کاشت به کار برده شد. مایه کوبی آزوسپریلوم و سودوموناس به صورت مایع و تلقیح قارچ مایکوریزا به شکل جامد بر روی بذرها انجام شد نتایج آزمایش نشان داد که تلقیح بذر بادرنجبویه با کودهای بیولوژیک باعث افزایش معنی دار میزان کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل ( a+b)، کاروتنوئید ، گزانتوفیل و شاخص سطح برگ و وزن تر و خشک ریشه و وزن تر و خشک اندام هوایی در مقایسه با شاهد شد (در سطح 0/05 درصد) . این تحقیق نشان داد که کاربرد کودهای زیستی نقش موثر و مفیدی برای بهبود رشد بادرنجبویه دارد.

کلیدواژه ها:

سودوموناس ، آزوسپرلیوم ، مایکوریزا ، باکتری های محرک رشد گیاه ، بادرنجبویه