مقایسه دو واریته مجاری و بومی ماریتیغال از نظر سازگاری با شرایط آب و هوایی گرگان

ماریتیغال با نام علمی (Silybum marianum (L.)Gaertn) گیاهی یکساله متعلق به خانواده گل ستاره ای ها می باشد منشا این گیاه نواحی شرقی مدیترانه گزارش شده است ماریتیغال یکی از گیاهان دارویی بسیار ارزشمند در صنایع داروسازی کشورهای پیشرفته و در حال توسعه می باشد از آنجاییکه ارقام گیاهی مناسب و سازگار با شرایط منطقه نقش عمده ای در تولید گیاهان دارویی و کیفیت و کمیت مواد موثره آنها دارد هر ساله تحقیقات گسترده ای بر روی کاشت ، داشت و برداشت مارتیغال با تولید پایه های مناسب گیاه از نظر سازگاری با شرایط محیط و میزان مواد موثره در مناطق مختلف ایران انجام می گیرد. به همین منظور مطالعه ای جهت مقایسه دو واریته مجاری و بومی گرگان از نظر سازگاری با شرایط محیط و میزان مواد موثره، در مناطق مختلف ایران انجام می گیرد به همین منظور مطالعه ای جهت مقایسه دو واریته مجاری و بومی گرگان از نظر سازگاری گیاه با شرایط اقلیمی و میزان مواد موثره آنها طی سال های 1386 و 1387 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام گرفت بذور پایه های وحشی این گیاه از دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان جمع آوری گردید و بذور اصلاح شده آن از مجارستان به ایران آورده شد. این بذور در شرایط کاملا یکسان در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار کشت شدند . در این تحقیق فنولوژی و مرحله های رشدی گیاه ماریتیغال در زمان ها مختلف ثبت شد. همچنین ارتفاع گیاهان تعداد کاپیتول ها در هر بوته ، قطر کاپیتول، سطح برگ گیاه در مرحله گلدهی اندازه گیری شد و در نهایت پس از جمع آوری بذور ماریتیغال مقدار کلی سیلیمارین آنها و مقدار سیلیبین آن که از مهمترین فلاونوئیدی سیلیمارین است مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که گیاهان ماریتیغال بومی گرگان از نظر ویژگی های مورفولوژیکی بزرگتر و مقاومتر از واریته های مجاری می باشند. اما میزان سیلی مارین و سیلی بین در واریته مجاری به طور معنی داری بیشتر بوده است.

کلیدواژه ها:

ماریتیغال ، فنولوژی ، مورفولوژی ، سیلیمارین ، سیلیبین