معرفی گیاهان دارویی مرتع رینه

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 710

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HERBAL01_1095

تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1394

چکیده مقاله:

منابع طبیعی تجدید شونده به عنوان بستر حیات موجودات زنده و منابع تحولات اقتصادی و اجتماعی و سیاسی می باشد در این بین نقش مراتع در محیط زیست علاوه بر حفظ آب و خاک به عنوان زیستگاه حیات وحس و رویشگاه گیاهان دارویی و صنعتی و مکان تفریحی و تفرجگاهی نیز حائز اهمیت می باشد مرتع رینهکوه با مساحتی بالغ بر 3050 هکتار در فاصله 80 کیلومتری جنوب شهرستان آمل و در بخش لاریجان قرار گرفته است مرتع مذکور جزء مرتع تابستانی بوده و نزولات سالیانه ان 598/4 میلیمتر ، اقلیم آن کوهستانی سرد و خشک و جهت عمومی دامنه ان جنوبی است متوسط شیب منطقه 36/93 درصد، حداکثر ارتفاع 4200 متر و حداقل ارتفاع 2400 متر از سطح دریا می باشد از این مرتع صرفا جهت بهره برداری از علوفه آن استفاده می گردد و بهره برداری از سایر استعدادها نظیر گیاهان دارویی و صنعتی صورت نمی گیرد و چرای طولانی خارج از فصل و بیش از ظرفیت مرتع موجب تخریب روزافزون این مرتع شده است از این رو در این پژوهش بر آن شدیم تا با نگرشی جدید در جهت استعدادهای دیگر این منطقه به بررسی گیاهان دارویی آن بپردازیم پس از بازدید صحرایی و مطالعه لیست فلورستیک منطقه مشخص شد که تیپ اصلی منطقه را Bromus tomentellus-Festuca ovina تشکیل می دهند در این مرتع گونه های همراه تیپ onibrychis Melica، cornata,Thymus Acanthophyllum Sp,Hordum fragilea, می باشند طبق نتایج بدست آمده 66% گیاهان منطقه را گیاهان با ارزش دارویی و 34% را گیاهان غیر دارویی تشکیل می دهند که در بین گیاهان دارویی 85% آنها چند ساله، 12% یکساله و 3% آنها دو ساله هستند گیاهان منطقه از یازده خانواده می باشند و بیشترین خانواده هایی که گیاهان دارویی منطقه به آن تعلق دارند به ترتیب مرکبان (24%)، نعناعیان (12%) و نخودیان (10%) می باشند بیشترین فرم رویشی گیاهان دارویی منطقه پهن برگ علفی (73%) و کمترین آنها بوته ای ها (3%) می باشند . بیشترین گیاهان دارویی که در ترکیب پوشش گیاهی مشاهده می شود شاکل آویشن، گون، بومادران، باریجه، قدومه، اسپند، بادام کوهی، زرشک، و خشخاش وحشی می باشند که تاکنون اطلاعاتی مبنی بر استفاده بهینه از گیاهان مورد نظر در مرتع مذکور بدست نیامده است که با توجه به توانایی رشد گونه های مذکور در این مرتع بهره برداران می توانند با ارائه طرح مناسب نسبت به برداشت و توسعه آنها اقدام نمایند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

بهزاد وکیلی

کارشناس گیاهان دارویی

شهره صفاپور

کارشناس ارشد پژوهش مرکز خدمات تخصصی گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی واحد مازندران

مهری حمیدی

کارشناس گیاهان دارویی

محبوبه غیبی

دانشجوی کارشناسی ارشد شیمی تجزیه