بررسی اثر آللوپاتیک اسانس گیاه مرزه خوزستانی (Satureja khuzestanica J.) بر دو گونه علف هرز و یک گونه باغی

بشر همواره به دلیل عوارض سوء استفاده از علف کش های شیمیایی و محدودیت استفاده از آنها در پی راهکارهای جایگزین بوده است به منظور تعیین اثرات آللوپاتیک اسانس مرزه خوزستانی (Satureja khuzestanica J.) بر 2 گونه علف هرز و یک گونه گیاه باغی غلظت های متفاوت اسانس (0، 100، 200، 400، 600، 800، 1000 میکرولیتر بر لیتر) بر درصد جوانه زنی ، طول ریشه چه، طول ساقه چه ، وزن تر و وزن خشک گیاهچه های تاج خروس (Amaranthus retroflexus) ، قاصدک (Traxicum officinalis) و شاهی (Lipidium sativum) در قالب طرح کامل تصادفی با 3 تکرار مورد بررسی قرار گرفت نتایج به دست آمده نشان داد که با افزایش غلظت اسانس مرزه خوزستانی درصد جوانه زنی ، طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن تر و وزن خشک گیاهچه ها به ظور معنی داری کاهش یافت. جوانه زنی بذرهای قاصدک، تاج خروس ، و شاهی به ترتیب با تیمارهای 100، 400 و 1000 میکرولیتر بر لیتر اسانس مرزه خوزستانی کاملا متوقف گردید افزایش غلظت اسانس مرزه خوزستانی از 100 تا 1000 میکرولیتر بر لیتر جوانه زنی بذرهای قاصدک، تاج خروس، و شاهی را به ترتیب به میزان 100، 39/34، 91/32 درصد کاهش داد. در سایر فاکتورهای بررسی شده نیز تیمارها با شاهد تفاوت معنی داری داشتند بررسی نتایج حاصل از تجزیه GC-MS نشان داد که اسانس مرزه خوزستانی دارای مقادیر قابل توجهی (80%) ترکیب فنولیک کاواکرول بوده و دارای اثر آللوپاتیکی قوی بر گیاهان مورد مطالعه است لذا می توان از آن بعد از فرمولاسیون در تولید علف کش هایی با منشاء طبیعی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

مرزه خوزستانی ، اسانس ، کارواکرول ، علف های هرز ، آللوپاتی