بررسی اثر سطوح مختلف دور آبیاری ، نیتروژن و سوپر جاذب بر عملکرد دانه و خصوصیات مورفولوژیک کنجد در منطقه بیرجند

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری ، نیتروژن و سوپر جاذب بر صفات مورفولوژیکی کنجد آزمایشی در سال 1388 در یکی از مزارع منطقه خوسف، با استفاده از طرح کرت های دوبار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی به اجرا درآمد تیمارها شامل دور آبیاری در سه سطح (6، 12 و 18 روز) به عنوان فاکتور اصلی ، کود های کامل تصادفی به اجرا درآمد تیمارها شامنل دور آبیاری در سه سطح (6، 12 و 18 روز) به عنوان فاکتور اصلی، کود نیتروژن در سه سطح (صفر، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار) به عنوان فاکتور فرعی و سوپر جاذب در دو سطح (صفر و 200 کیلوگرم در هکتار) در فاکتور فرعی- فرعی بودند نتایج تحزیه واریانس نشان داد که اثر دور آبیاری بر صفاتی مانند عملکرد دانه، ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد شاخه فرعی در بوته ، فاصله اولین کپسول از سطح زمین ، تعداد گره ساقه اصلی و طول کپسول معنی دار بود به طوری که افزایش مصرف کود نیتروژن از صفر به 200 کیلوگرم در هکتار به ترتیب افزایش 26/63، 14/18، 55/76، 39/94، 7/73 و 23/69 درصدی را در این صفات به دنبال داشت. سوپر جاذب نیز به جز بر طول کپسول بر سایر صفات اثر معنی داری نداشت به طور کلی بر اساس نتایج این تحقیق دور آبیاری 6 روز و مصرف 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار برای تولید عملکرد مطلوب کنجد در بیرجند قابل توصیه می باشد.

کلیدواژه ها:

کنجد ، آبیاری ، نیتروژن ، سوپر جاذب ، عملکرد دانه ،