اثر شوری بر برخی خصوصیات مورفولوژیک گیاه ذدارویی صبر زرد (Aloe barbadensis Miller)

گیاه صبر زرد از مهمترین گیاهان دارویی است که دارای کاربردهای وسیعی در زمینه های دارویی ، آرایشی و غذایی است . این گیاه یک آگزروفیت است که دارای مقاومت بالایی به خشکی بوده ولی از لحاظ میزان مقاومت آن به شوری اطلاعات بسیار کمی در دسترس است در این پژوهش اثر سطوح مختلف شوری بر خصوصیات مورفولوژیک گیاه صبر زرد در آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در محل گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در سال 1388 بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 8 سطح شوری (صفر، 3، 6، 9، 12، 15، 18 و 21 دسی زیمنس بر متر) بود . نتایج تجزیه واریانس نشان داد سطوح مختلف شوری تاثیر معنی داری بر تمامی صفات مورد نظر داشت . بیشترین ارتفاع بوته، وزن تر برگ، وزن تر ژل، طول ریشه ، وزن تر ریشه، وزن خشک ریشه در تیمار شاهد مشاهده شد. بیشترین وزن خشک ژل و بیشترین بیوماس به ترتیب در سطح 3 و 6 دسی زیمنس بر متر به دست آمد همچنین کمترین مقدار این صفات در بالاترین سطح شوری (21 دسی زیمنس بر متر) بدست آمد نتایج بدست آمده نشان می دهد صبر زرد دارای آستانه تحمل شوری تا غلظت 6 دسی زیمنس بر متر می باشد و در مقادیر بالاتر از آن بیوماس به طور معنی داری کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

صبر زرد ، شوری ، خصوصیات مورفولوژیک ، ژل ، بیوماس