اثر قطع آبیاری و مقادیر مختلف نیتروکسین بر روی برخی ویژگی های فیزیولوژیک گیاه دارویی همیشه بهار

به منظور بررسی اثر قطع آبیاری بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک گیاه دارویی همیشه بهار آزمایشی در سال 1389 در دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد تیمارهای آزمایش شامل قطع آبیاری (قطع آبیاری پس از برداشت اول، دوم، سوم و بدون قطع آبیاری) به عنوان کرت اصلی و نیتروکسین (صفر، 3، 6 و 9 لیتر در هکتار) به عنوان کرت فرعی بود. نتایج نشان داد که اثر قطع آبیاری و مقادیر نیتروکسین روی پرولین، قند محلول، کلروفیلa، کلروفیلb و کارتنوئید غیر معنی دار بود این امر نشان می دهد که یا شدت تنش در حدی نبوده است که سنتز این اسمولیت های را در سطوح تیماری تغییر دهد و یا اینکه همیشه بهار تحمل به خشکی را از طریق این تنظیم کننده های اسمزی اعمال نمی کند. اثر قطع آبیاری و مقادیر نیتروکسین روی نسبت تابش فعال فتوسنتزی زیرکانوپی به تابش فعال فتوسنتزی بالای کانوپی و روی شاخص سطح برگی معنی دار شد. مقایسه میانگین نشان داد که بالاترین نسبت تابش فعال فتوسنتزی زیر کانوپی به تابش فتوسنتزی بالای کانوپی (0.449) که شاخصی از استهلاک نوری می باشد در ترکیب تیماری قطع آبیاری در مرحله پس از اولین برداشت گل و کاربرد 9 لیتر نیتروکسین در هکتار و کمترین مقدار این نسبت (0.063) مربوط به ترکیب تیماری کاربرد 6 لیتر در هکتار نیتروکسین و قطع آبیاری پس از برداشت دوم بود. بیشترین شاخص سطح برگ (4.11) از تیمار قطع آبیاری پس از برداشت دوم و کاربرد 3 لیتر در هکتار نیتروکسین و کمترین شاخص سطح برگ (2.227) از تیمار قطع آبیاری پس از بداشت اول با کاربرد 6 لیتر نیتروکسین در هکتار به دست آمدند.

کلیدواژه ها:

آبیاری ، اسمولیت ، کلروفیل ، نیتروژن بیولوژیک ، همیشه بهار