اثر ضد قارچی عصاره آبی چویل و آویشن شیرازی بر قارچ عامل پژمردگی گوجه فرنگی ، ،Fusarium oxysporum، در شرایط آزمایشگاهی

قارچ های بیماری زای گیاهی از مهمترین عوامل بیماری زا در گیاهان محسوب می شوند که خشارت فراوانی به محصولات کشاورزی وارد می کنند با عنایت به خطرات زیست محیطی، آلودگی های شیمیایی ، بروز و ظهور گونه های مقاوم و غیره که ناشی از مصرف بی رویه سموم شیمیایی است استفاده از روش های غیر شیمیایی و طبیعی جهت کنترل عوامل بیماری زا ضروری به نظر می رسد و لذا این تحقیق با هدف حایگزینی سموم شیمیایی با عصاره های گیاهی انجام شد. در یک بررسی آزمایشگاهی اثرات ضد قارچی دو عصاره گیاهی چویل، Ferulago angulata و آویشن شیرازی Zataria multiflora ، بر قارچ Fusarium oxysporum مورد مطالعه قرار گرفت غلظت های 0/4، 0/8 و 1/2 درصد از عصاره های مذکور در محیط کشت PDA تهیه گردید و مقدار صفر به عنوان شاهد در نظر گرفته شد تاثیر عصاره آبی اندام های هوایی خشک شده به تفکیک در جلوگیری از رشد میسیلیوم قارچ در محیط غذایی PDA در داخل تشتک پتری مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور قرص هایی به قطر 6 میلی متر از پرگنه 7 روزه قارچ Fusarium oxysporum در مرکز تشتک حاوی محیط کشت PDA همراه با عصاره گیاهی قرار داده شد. نتایج نشان داد که عصاره های به کار برده شده بر رشد این قارچ اثر بازدارندگی دارند که تاثیر عصاره برگی آویشن با غلظت 1/2 و عصاره گل چوپان با غلظت 0/8 درصد بیشتر از سار غلظت ها بود. نکته مورد توجه در این آزمایش اثر ضد باکتریایی عصاره بخش های مختلف چویل بود که در نمونه عبور داده نشده از صافی ضد باکتریایی مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

ا Fusarium oxysporum ، چویل ، آویشن شیرازی ، اثر ضد میکروبی