ارزیابی تنوع گونه های دارویی در منطقه قرق و تحت چرا در منطقه جلگه ای میانکاله

ذخیره گاه طبیعی پناهگاه فلور هر کشور را نشکیل می دهد بنابراین بررسی منابع انها به منظور جمع آوری برنامه های مدیریتی علمی از اولویت بالایی برخوردار است. از این رو شاخص های تنوع روش بسیار مناسبی برای ارزیابی اطلاعات فراوان بیولوژیکی است. همچنین تنوع زیستی بازتاب کننده مناسبی از دینامیک های ساختاری یک مکان در ارتباط با الگوهای توزیع و تاریخ تکاملی است بدین جهت برای درک تنوع و وجود غنا در تیپ های جوامع و گونه ها نیاز به شناخت دینامیک های اکوسیستم ، همچنین اکولوژی فردی گونه ها است تنوع زیستی در دهه اخیر به دلیل انقراض گونه های گیاهی، توسعه اراضی کشاورزی و شهری و تغییر ارزش های اجتماعی در نگاه به گونه ها ف اکوسیستم ها و منابع طبیعی به عنوان یک موضوع مهم علمی مورد توجه قرار گرفته است بدین منظور منطقه جلگه ای میانکاله که در شمال شهرستان بهشهر واقع شده و از ذخیره گاه طبیعی مهم استان مازندران می باشد مورد مطالعه قرار گرفته است. در این بررسی آمار برداری به روش تصادفی - سیستماتیک در قطعات نمونه یک متر مربعی با 36 پلات صورت گرفت . در هر پلات نوع گونه های گیاهی شناسایی و درصد پوشش آنها با توجه به معیار براون بلانکه مشخص گردید. در این پژوهش جهت محاسبه تنوع گونه های دارویی در دو منطقه چرا شده و نشده از شاخص های مک آرتور و شانون - وینر و همچنین جهت محاسبه یکنواختی از شاخص جی پایلو استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که تنوع شانون - وینر و مک آرتور در منطقه قرق بیشتر از عرصه چرا شده بود. از این رو پیشنهاد می شود علاوه بر توجه به حفظ هر چه بیشتر گونه های دارویی منطقه به منظور حفظ ثبات این ذخیره گاه از تخریب پوشش گیاهی ممانعت به عمل آید.

کلیدواژه ها:

گونه های دارویی ، تنوع ، شاخص شانون وینر ، جی پایلو ، میانکاله