بررسی گونه دارویی بلوط (Quercus Persica) در جنگل های زاگرس (استان کهگیلویه و بویراحمد)

ایران دارای یکی از غنی ترین فلورهای دنیا می باشد با توجه به این که درصد قابل توجهی از گونه های گیاهی ایران را گیاهان دارویی تشکیل می دهد لذا از این حیث از پتانسیل ها و قابلیت بالایی برخوردار است از سوی دیگر آشکار شدن اثرات جانبی داروهای شیمیایی سبب شده که استفاده از گیاهان دارویی بسیار مورد توجه قرار گریرد امروزه در تمام دنیا توجه خاصی به این منابع برای درمان بوجود آمده است به گونه ای که بزرگان علم داروسازی قرن بیستم را قرن بازگشت به طبیعت و استفاده از داروهای گیاهی نام نهاده اند جنس بلوط جنس غالب در جنگل های زاگرس و حدود 85 درصد پوشش منطقه را به خود اختصاص می دهد به دلیل اهمیت و غالب بودن آن در این جنگل ها هدف از این مطالعه بررسی و معرفی برخی خصوصیات رویشگاهی آن در استان کهگیلویه و بویر احمد می باشد بدین منظور مناطق رویشی این گیاه در استان مشخص گردید و برخی خصوصیات اکولوژیکی و شرایط رویشگاهی آن بررسی گردید. نتایج نشان داد درخت بلوط درختی تنومند است که طول آن تا 40 متر می رسد مشخص گردید محدوده رویشی گیاه بلوط 2500 تا 2700 متر ارتفاع از سطح دریا و ارتفاعات 750 متر از سطح دریا در جنوب و غرب استان در شمال شهرستان کهگیلویه و بویر احمد مشاهده شد. گونه های Daphne mucronata, haussknechtii, crataegus aronica بیش از سایر گونه ها همراه بلوط مشاهده گردید بلوط تغییرات درجه حرارت را از 31- تا 45+ درجه و بارندگی 250 تا 1000 میلی متر را تحمل می کند ولی بیشترین گسترش را در بارندگی 350 الی 750 میلی متر دارد. درختان بلوط معمولا از سن 15 سالگی به بذر می نشینند.

کلیدواژه ها:

بلوط ، گیاه دارویی ، زاگرس ، کهگیلویه و بویر احمد