بررسی سازگاری و عملکرد تعدادی از گیاهان دارویی در منطقه بلده نور
محل انتشار: همایش ملی گیاهان دارویی
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,414
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HERBAL01_711
تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1394
چکیده مقاله:
به منظور بررسی سازگاری تعدادی از گیاهان دارویی شامل گونه های سنبل الطیب ، بادرنجبویه، هوفاریقون، کاسنی، گل همیشه بهار ، گل گاوزبان ایرانی و اویشن باغی در شرایط زراعی طی سال های 1384-1388 در منطقه ییلاقی بلده نور واقع در روستای ولاشد در فصل بهار در اوایل ماه خرداد کشت گردید در راستای اجرای این طرح در ابتدا عرصه مذکور شخم و دیسک و پس از ایجاد جوی و پشته هر یک از گونه های مذکور به تعداد 100 پایه با توجه به فواصل قابل توصیه نشاکاری گردیده است. لازم به ذکر است مواد و عناصر غذایی مورد نیاز گیاهان مورد بررسی از کود دامی گوسفندی و آب مورد نیاز آن از طریق آبیاری تکمیلی تامین شده است. در این تحقیق گونه های کاشته شده به لحاظ درصد زنده مانی ، فنولوژی، بررسی آفات و بیماری ها و تولید گونه در واحد سطح مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج بررسی ها حاکی از آن است که بادرنجبویه ( Melissa officinalis) دارای عملکرد 4 تن در هکتار با درصد زنده مانی 92 درصد ، هوفاریقون ( Hypericum perforatum ) با عملکرد 2/5 تن در هکتار با درصد زنده مانی 85 درصد ، اویشن ( Thymus vulgaris ) با عملکرد 1 تن در هکتار با درصد زنده مانی 76 درصد ، کاسنی ( Cichorium intybus) با عملکرد 3 تن ریشه و 1/5 تن اندام هوایی در هکتار با درصد زنده مانی 65 درصد ، همیشه بهار ( Calendula officicinalis ) با عملکرد 1 تن در هکتار با درصد زنده مانی 74 درصد، سنبل الطیب (Valeriana officinalis ) با عملکرد 1/6 تن ریزوم در هکتار با درصد زنده مانی 91 درصد و گل گاوزبان ایرانی ( Echium amoenum ) با عملکرد 0/7 تن در هکتار با درصد زنده مانی 68 درصد مرحله سازگاری را در منطقسپری نموده و تقریبا تمامی گونه ها در ماه های خرداد و تیر مرحله گلدهی و هیچ گونه آفات و بیماری ها بر روی گونه ها مشاهده نشده است. با توجه به نتایج بدست آمده دو گونه بادرنجبویه و سنبل الطیب را بدون هیچ ریسکی می توان در منطقه به عنوان گونه های سازگار معرفی نموده و به دلیل اینکه به لحاظ اقتصادی کشت آنها با توجه به قیمت آنها توجیه پذیر می باشد به عنوان گونه های جایگزین در منطقه می توان معرفی نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد اکبرزاده
کارشناسی ارشد زیست شناسی علوم گیاهی
بهنوش جعفری گرزین
هیئت علمی گروه زیست شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن