مطالعه اکولوژیکی گونه دارویی آویشن کرمانی (Thymus carmanicus) در منطقه خوانسار اصفهان

این مطالعه به منظور بررسی و شناسایی مناطق پراکنش و ویژگی های اکولوژیک آویشن کرمانی ( Thymus carmanicus) در استان اصفهان طی سال های 1382 تا 1385 انجام گرفت به همین منظور با استفاده از منابع علمی مختلف و اطلاعات افراد متخصص نقاط پراکنش گیاه در استان مشخص و یک منطقه به عنوان رویشگاه تیپیک و انجام مطالعات پایه انتخاب شد . در رویشگاه نسبت به پلات گذاری و ثبت تعدادی از ویژگی ها از جمله وضعیت خاک، زمین شناسی ، گونه های همراه ، عوامل اقلیمی، بارندگی، توپوگرافی، مراحل فنولوژیک ، تراکم و درصد پوشش اقدام گردید نتایج نشان داد که رویشگاه آویشن کرمانی دارای اقلیم رویشی نیمه خشک سرد (آمبرژه) ، میزان بارندگی سالانه 303/6 میلی متر ، ارتفاع 3200 متر از سطح دریا ، شیب 30 درصد ، میانگین سطح پوشش 8/33 درصد با تراکم 0/5 ، خاکی کم عمق با ساختمان دانه ای ریز ضعیف، بافت لومی رسی با pH برابر 6/7 و Ec برابر 0/88 بود. مهمترین گونه های همراه این گیاه هزار خار (Prangos uloptera) ، جاشیر multiloba ,( Cousinia ) گونه های گون ( Astragalus spp.) و گراس ها (grasses) بودند این گیاه در رویشگاه از اوایل خرداد ماه (دمای 20/2 تا 20/6 درجه سانتیگراد) رشد رویشی خود را آغاز کرده اولین گلها در اوایل تیرماه (دمای 22/5 تا 24/6 درجه سانتیگراد) تشکیل بذر در اواسط تیر تا اوایل مرداد ماه (دمای 21/7 درجه سانتیگراد تا 24/2 درجه سانتیگراد) و رسیدگی بذر از اواسط مرداد ماه آغاز شد و همزمان با گلدهی تشکیل و رسیدن بذر در اواسط تیرماه تا اواسط شهریور ماه (دمای 22/5 تا 18/6 درجه سانتیگراد) ادامه داشت. بنابراین عوامل محدود کننده پراکنش T.carmanicus در منطقه مورد مطالعه و مناطق مشابه احتمالا ارتفاع، رطوبت تشکیلات زمین شناسی و وضعیت خاک می باشد.

کلیدواژه ها:

ا Thymus carmanicus jalas ، اکولوژی ، خوانسار اصفهان