اثر تاریخ کشت بر تراکم و زیست توده علف های هرز در کشت مخلوط گیاه دارویی سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench) با لوبیا سبز در منطقه ساری

به منظور بررسی اثر تاریخ کشت بر تراکم و زیست توده علف های هرز در کشت مخلوط گیاه دارویی سرخارگل و لوبیا سبز، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ی پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال 1391 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه تاریخ کشت ( 10 تیر، نه مرداد و هشت شهریور 1391 ) و چهار آرایش کشت به منظور بررسی اثر تاریخ کشت بر تراکم و زیست توده علف های هرز در کشت مخلوط گیاه دارویی سرخارگل و لوبیا سبز، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ی پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال 1391 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه تاریخ کشت ( 10 تیر، نه مرداد و هشت شهریور 1391 ) و چهار آرایش کشت کشت خالص سرخارگل، کشت خالص لوبیا سبز، کشت مخلوط جایگزینی با نسبت 50: 50 به صورت کشت 1: 1 (یک در میان) و 2:2 (دو در میان) سرخارگل و لوبیا سبز بودند که به ترتیب در کرت های اصلی و فرعی درنظر گرفته شدند. یافته های این آزمایش نشان داد که ارزن انگشتی Eleusine L coracana تاجریزی سیاه ،(Solanum nigrum L.) گل آردی (Eclipta prostrata L.) و کاهوی وحشی (Lactuca serriolla L.) فراوان ترین علف های هرز بودند. با این حال، بیشترین فراوانی (7 بوته در متر مربع) و زیست توده خشک (8/78 گرم در متر مربع) مربوط به ارزن انگشتی بود که در آرایش کشت خالص سرخارگل در تاریخ کشت نه مرداد به دست آمد. کمترین فراوانی و زیست توده خشک کل علف های هرز مربوط به آرایش کشت 1:1 سرخارگل و لوبیا سبز و تاریخ کشت هشت شهریور بود که نشان می دهد تغییر آرایش و تاریخ کاشت روی تراکم علف های هرز اثر کاهشی داشته است.

کلیدواژه ها:

ارزن انگشتی ، زیست توده ، سرخارگل ، کشت مخلوط