تاثیر ازتوباکتر، نیتروژن و باکتریهای حلکننده فسفات بر رشد و نمو برخی صفاتگیاه دارویی ریحان

مطالعه حاضر به منظور تاثیر کاربرد مقادیر مختلف نیتروژن (صفر، تلقیح با ازتوباکتر ، 50، 100، 200 و 400 کیلوگرم در هکتار) که نیتروژن از منبع اوره و مقادیر مختلف باکتریهای حلکننده فسفات (بدون تلقیح، تلقیح با 5 گرم و تلقیح با 10 گرم در کرت) با استفاده از یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر انجام شد. اثرات دو عامل اصلی و اثرات متقابل آنها بر صفات وزنتر و وزن خشک کل اندام هوایی، ارتفاع بوته، تعداد شاخههای جانبی و اسانس این گیاه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرات اصلی نیتروژن، باکتریهای حل کننده فسفات و اثرات متقابل آنها بر روی صفات مورد مطالعه در سطح 1% معنیدار میباشد. با توجه به مقایسه میانگین اثرات اصلی نیتروژن و باکتریهای حل کننده فسفات میتوان نتیجه گرفت که بیشترین عملکرد وزن تر، وزن خشک و اسانس در مقادیر 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و 5 گرم باکتری فسفاتاز مشاهده شده است. اثرات متقابل نیز نتایج مشابهی نشاد داده است، در مجموع نتایج حاصله از این بررسی میتوان گفت که تیمار 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و 5 گرم باکتری فسفاتاز بیشترین عملکرد را در صفات شاخص(وزن تر، وزن خشک و اسانس) به همراه داشته است. به منظور مدیریت صحیح منابع کودی، ضرورت بکارگیری کود نیتروژن بیش از مقادیر فوق ضروری به نظر نمیرسد

کلیدواژه ها:

ریحان ، ازتوباکتر ، باکتریهای حلکننده فسفات و اسانس