مقاوم سازی ساختمانها در مقابل زلزله و ارائه روش ساختمانی مناسب درمنطقه ارسباران

بناهای فرسوده ایران ساختمانهایی است که عموماَ از مصالحی نظیر خشت، گل، سنگ و چوب ساخته شده است. سه ویژگی عمده آسیبپذیری اینگونه بناها را در برابر حوادث طبیعی نظیر زمین لرزه بالا میبرد کهعبارتند از: فرسودگی مصالح، مقاوم نبودن مصالح سنگین بودن سازه. بر این اساس راهکارهای حفاظت این بناها در برابر زمین لرزه باید متضمن رفع این نواقص باشد. در این مقاله سعی میشود راهکارهای مختلفنظیر مقاومسازی بناها بهوسیله جایگزینی مصالح جدید، ایجاد سازههای نگهبان، جدا سازی لزهای پایه در قسمتهای مختلف بنا، سبکسازی بنا، مورد بررسی قرار میگیرد . تلفات سنگین جانی و خسارات زیاد مالیحاصل از زلزلههایی است که همه ساله در نقاط مختلف دنیا و از جمله در ایران به وقوع پیوسته میتواند مزایای پیشگیری فنی از خرابی در اثر زلزله را به نمایش بگذارد. تقریبا تمام مناطق کشور ما در ایران برروی یکی از دو کمربند مهم جهانی زلزله واقع شده است. زمانی که شرط مقاومت در برابر زلزله به عنوان هدف سازهای مطرح است، طرح معماری و تصمیمهایی که به تبع آن اتخاذ میشود، نقش مهمی را در نحوه- ی عملکرد ساختمان در برابر زلزله ایفا میکند. معماری ساختمان باید چنان باشد که امکان طراحی برای مقابله مؤثر با زمین لرزه فراهم آید، در عین حال سازه نیز باید زمینه مساعدی را برای عملکرد مناسب ساختمان و زیبایی آن ایجاد نماید.

کلیدواژه ها:

بافتهای فرسوده ، آسیبپذیری ، بهسازی و مقاومسازی لرزهای ، جداسازی لرزهای پایه ، بارهای زلزله