بررسی وضعیت وتهدیدات پلنگ ایرانی در ایران

کاهش شدید جمعیت پلنگ در سال های اخیر سبب شده است که این گونه با ارزش توسط کمیته بقای گونه های اتحادیه بین المللی حفاظت ازطبیعت ومنابع طبیعی(SSC/IUCN)،در دروه حفاظتی درمعرض خطر انقراض(EN)گنجاده شود.یکی ازمهم ترین عوامل درکاهش جمعیت این گونه،تخریب ونابودی زیستگاه های آن معرفی شده است.لذاشناخت عوامل موثربرمطلوبیت زیستگاه پلنگ به عنوان یک ابزار موثر درمدیریت وحفاظت اززیستگاه های باقی مانده می تواند مدیران حفاظت را درانتخاب لکه های مناسب حفاظتی ومدیریت موثر عوامل تاثیر گذار یاری رساند.وازدیگر عوامل تهدید کننده شکار آن ها توسط افراد محلی وچوپانان است چرا که پلنگ ها به دلیل ازبین رفتن طعمه های وحشی به سراغ حیوانات اهلی می روند وهمین مسئله باعث به دام افتادنشان می شود.پلنگ ایرانی از گونه های در معرض انقراض در دنیا می باشد که تنها در ایران، افغانستان، عراق، ترکمنستان، ترکیه و کشور های حوزه قفقاز یافت می شود و جمعیت آن از 1300 قلاده تجاوز نمی کند. بیشترین جمعیت پلنگ ایرانی با حدود 850-550 قلاده، در مناطق کوهستانی و جنگلی ایران وجود دارد. متاسفانه در سال های اخیر نرخ جمعیت آنها روند رو به کاهش داشته و در بعضی مناطق به کلی منقرض شده است.

کلیدواژه ها:

پلنگ ایرانی ، پراکنش ، تهدیدات ، تولید مثل ، زیستگاه