بررسی کمی میزان PCB روغن ترا نسفورماتورهای یک نیروگاه حرارتی (مطالعه موردی نیروگاه حرارتی رامین )

بی فنیل پلی کلراتها (PCBs)ترکیبات آروماتیک کلردار هستند که سابقاً تحت عنوان روغنهای آسکارل بعنوان عایق در تجهیزات الکتریکی مورد استفاده قرارمی گرفتند که در اواخر دهه 1960 بعلت خواص سمی و سرطانزا بودن و مشکلات زیست محیطی ، قوانین منع مصرف برای آنها وضع گردید.کنوانسیون بین المللی POPs جهت جلوگیری از پخش و افزایش این مواد، قوانین بین المللی سیاهه برداری از منابع آلوده کننده و منهدم سازی آنها را در دستور کار خود قرار داده که بصورت تهیه استاندارد انجام می گردد و بخش محیط زیست توانیر مسئولیت اجرای صحیح آنرا در صنعت برق بعهده دارد. لذا اندازه گیری میزان دقیق میزانPCB در تجهیزات و روغنها از موارد مهمی است که در صنعت برق باید دنبال گردد. تولید قابل اطمینان برق برای مصارف صنعتی، تجاری و مسکونی یکی از پایه های اساسی اقتصاد و استاندارد زندگی در دنیای صنعتی امروز است.راندمان بخش عظیمی از توان الکتریکی انتقال یافته از محل تولید تا مصرف ، به توانایی کاهش تلفات انتقال به وسیله کاهش جریان انتقالی وابسته است.اختراع ترانسفورماتور در بیش از صد سال گذشته این توانایی را به وجود آورد تا به وسیله افزایش ولتاژ وکاهش جریان انتقال این مهم به انجام رسد. لذا توسعه ترانسفورماتورهای قدرت روغنی ،انتقال و توزیع جریان متناوب سه فاز را که ما امروز شناخته و به آن اطمینان داریم ، تسهیل نموده است .ترانسفورماتورهای روغنی که در پست ها نصب شده اند باید در بلند مدت به طرز صحیحی به کار گرفته شوند ، چرا که هرگونه نقصان درانتقال برق به مصرف کننده آثار زیانباری خواهد داشت.در این مطالعه کمیت روغن های مورد استفاده در ترانسفورماتور نیروگاه بررسی و براساس آنالیز بعمل آمده با دستگاه GC-ECO استانداردASTM –D4059 نتایج حاکی از این است که مقادیرPCB این روغن ها در حد استاندارد زیست محیطی می باشد.

کلیدواژه ها:

نیروگاه ، ترانسفورماتور ، روغن ، PCB ، استاندارد زیست محیطی