بررسی تاثیر گنبدهای نمکی بر کیفیت منابع آب و خاک (مطالعه موردی: گنبد نمکی جزیره ابوموسی

جزیره ابوموسی جنوبی ترین بخش خاکی کشور است که از لحاظ سیاسی و امنیتی بسیار مهم بوده و بررسی قابلیت های آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این جزیره به عنوان یکی از گنبدهای نمکی استان هرمزگان شناخته می شود و پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر گنبد نمکی جزیره ابوموسی بر کیفیت منابع آب و خاکی این جزیره انجام شد. به این منظور پس از تهیه نقشه های اولیه و تعیین محدوده مورد مطالعه، اقدام به نمونه برداری از منابع آب و همچنین حفر گمانه برای نمونه های خاکی شد. سپس در مراحل آزمایشگاهی اقدام به بررسی و تجزیه و تحلیل نمونه های برداشت شده شد. که عواملی همچون میزان املاح مختلف از قبیل کلرید سدیم، کلرید پتاسیم و درجه سختی آب مورد آزمایش قرار گرفتند، مواردی از قبیل درجه شوری و بافت خاک نیز در نمونه های خاکی تعیین شد. در انتها نیز تحلیل نتایج انجام شده و بر اساس آنها خواص و قابلیت های منابع آب و خاک هر قسمت از جزیره مورد بحث قرار گرفت. نتایج نشان داد که منابع آبی ابوموسی دارای میزان اسیدیته، سختی، TDS و شوری بیشتر از حد مجاز برای مصارف شرب انسانی هستند اما می توان برای مصارف کشاورزی و دام از آنها استفاده کرد. از طرف دیگر، نتایج حاصل از بررسی منابع خاکی نشان دهنده شور و سدیمی بودن خاک این منطقه است که سبب محدودیت استفاده از خاک های این مناطق می شود اما مهمترین مشکل و عامل محدود کننده برای کشاورزی در این جزیره عدم وجود منابع آب شیرین است که کمی بارش در این منطقه سبب بیشتر شدن مشکلات در زمینه آب شده است. با توجه به اینکه جزیره ابوموسی یک گنبد نمکی محسوب می شود، این نتیجه حاصل می شود که ساختار نمکی این منطقه سبب کاهش کیفیت منابع آب و خاک شده و شرایط سختی را برای توسعه این منطقه فراهم آورده است.

کلیدواژه ها:

ساختار نمکی ، شوری خاک ، منابع خاکی و املاح آبی