شناسایی و تحلیل آداب و رسوم عشایری در راستای ایجاد یک فرهنگسرای عشایری (نمونه موردی : عشایر شهرستان نورآباد ممسنی)

ایران با داشتن تاریخی کهن وسرشاردارای فرهنگی غنی است که با تکیه بر آن می توان بر مسائل زیادی فائق امداما با ورود مدرنیسم و توسعه شهرنشینی وصنعتی شدن شهرهامشکلات زیادی دامن گیر جوامع گردیده است و به تبع آن در کشور ما نیز با دور شدن وغریبه گشتن ازتاریخ گذشته و سنت های قدیمی کمرنگ شدن نقش فرهنگ رادر گوشه گوشه شهرهای مختلف می توان به چشم دید. در کشور کهن ایران، عشایر طیف گسترده ای از جمعیت ایران را شامل می شود، اگر چه هر روزه جمعیت کوچروان رو به کاهش گذارده و بسیاری از آن ها به صورت متمرکز ساکن شده اند اما فرهنگ ژرف آن ها ریشه در تاریخ پر افتخار این مرز و بوم دارد، کماکان جنبه های وسیعی از آن به صورت ناشناخته باقی مانده است. شهرستان ممسنی با توجه به دارا بودن موقعیت محیطی، فرهنگی و وجود موانع سرشار طبیعی ، انسانی ، جاذبه های تاریخی و مذهبی توانمندی های منحصر به فردی را در خود جای داده است. منطقه نوراباد ممسنی ناحیه ای بسیار کهن و مملو از آثار وجاذبه های تاریخی درسطح استان فارس است.در این پژوهش از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است و تلاشی است بر شناسایی و تحلیل عوامل موثر بر طراحی فرهنگسرای عشایری با هدف احیای فرهنگ ، آداب و رسومات عشایر شهرستان ممسنی که برگرفته از پایان نامه کارشناسی ارشد اینجانب بوده و به صورت سلسله مراتبی AHP و طی فرآیندی هدفمند ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

احیای فرهنگی ، آداب و رسوم ، شهرستان ممسنی ، عشایر ، فرهنگسرای عشایری