ارزیابی اثرات هیستوپاتولوژی موضعی عصاره اتانولی هسته دانه انگور Vitis vinifera بر روی زخم سوختگی درجه دو در موش سوری

التیام زخم به عنوان یکی از اصلیترین مباحث جراحی، همواره ذهن محققان را به خود معطوف داشته است. یکی از روشهای مختلفی که در راستای اثر گذاری بر سرعت التیام و کیفیت بافت التیامی نهایی میتوان از آن بهره برد، استفاده از مواد بیولوژیک، چه با منشاء گیاهی و چه با منشاء حیوانی، میباشد. تحقیقات اخیر در مورد استفاده از عصاره اتانولی هسته انگور، حاکی از وجود آثار شفابخش آن در روند التیام زخم سوختگی میباشد. در این مطالعه که بر روی 18 موش سوری با میانگین وزنی 5 ± 30 گرم و از جنس نر انجام گرفت، ابتدا اقدام به ایجاد زخمهای سوختگی دایرهوار استانداردی به قطر 5 میلیمتر روی پوست پشت حیوان مورد مطالعه شد و سپس هر 6 سر موش به طور تصادفی در یک گروه مطالعاتی قرار داده شدند؛ بدین ترتیب که یک گروه به عنوان کنترل و دو گروه دیگر به عنوان گروههای درمانی با پماد سیلورسولفادیازین و عصاره اتانولی 3% هسته انگور تلقی گشتند؛ در طول اجرای طرح، در پایان روزهای سوم، ششم و دوازدهم از زخمهای گروههای مختلف، به منظور بررسیهای هیستوپاتولوژیک از جمله میزان میزان مهاجرت سلول های التهابی (نوتروفیل ها)، سلولهای ایمنی تک هسته ای (لنفوسیت و ماکروفاژ)، نو زایش عروق خونی، میزان تشکیل بافت پوششی و رسوب کلاژن توسط پانچ مخصوص بیوپسی، جهت بررسی نمونهای اخذ گردید. لازم به ذکر است جهت جلوگیری از ایجاد اختلال در نتایج حاصل، هر حیوان که مورد نمونه برداری قرار میگرفت از دور مطالعه خارج میگشت. بر اساس نتایج کیفی بدست آمده از این مطالعه، در مجموع پماد 3 درصد عصاره اتانولی هسته انگور موجب تسریع چشمگیر روند التیام زخم سوختگی نسبت به گروه کنترل با کاهش مهاجرت نوتروفیل ها، افزایش نو زایش عروقی و افزایش تولید بافت پوششی گردید.

کلیدواژه ها:

پماد ، عصاره اتانولی ، هسته انگور ، زخم سوختگی ، موش سوری و التیام زخم