بررسی الگوی بیان ژنهای گاماترپینن سنتاز و 1- دیاکسی دیزایلولز - 5 - فسفات ردوکتوایزومراز به روش نیمه کمی در گیاه دارویی مرزه Satureja hortensis L

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 697

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HHMM01_101

تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1394

چکیده مقاله:

مرزه Satureja hortensis گیاهی است علفی، یک ساله متعلق به خانواده نعناعیان Lamiaceae و یکی ازگیاهان دارویی مهم به شمار میآید که انواع متعددی ازمتابولیتهای ثانویه از جمله ترپنهارا تولیدمیکند . ترپن ها ازمهمترین گروههای تشکیل دهنده متابولیتهای ثانویه ی گیاهی هستند که دارای کاربردهای فراوانی درصنایع دارویی و پزشکی میباشند.به علاوه در طب سنتی نیز جایگاه ویژه ای دارد. مطالعات نشان داده است که اسانس گونه های مرزه غنی از کارواکرول، گاماترپینن، تیمول و پی سیمن است. دو ژن مهم در مسیر بیوسنتزی ترپنوییدها ژنهای 1-دیاکسی دیزایلولز 5- فسفات سنتاز DXR و گاماترپینن سنتاز هستند که نقش تعیین کنندهای در این مسیر دارند. لذا بررسیهای مولکولی و دست ورزی این ژنها میتواند تأثیر به سزایی در افزایش تولید متابولیت های ذکر شده داشته باشد. هدف از این تحقیق بررسی بیان این ژنها در سطح رونوشت در گیاه دارویی مرزه میباشد. در این راستا ابتدا آغازگرهای اختصاصی برای تکثیر قطعات مشخصی از این ژنها طراحی شد. همچنین ژن عامل افزایش طول 1 آلفا EF1α به عنوان کنترل داخلی انتخاب شد. سپس RNA از گیاهان مورد بررسی در گلخانه استخراج و cDNA سنتز گردید. بیان نیمهکمی این ژنها در سطح رونوشت در اندامهای گل آذین، برگ، ساقه و ریشه بررسی شد و نتایج نشان داد که در شرایط طبیعی و بدون وجود عوامل محرک، میزان بیان در اندامهای مختلف متفاوت است، به طوری که بیشترین بیان مربوط به بافت های گل آذین و برگ میباشد. همچنین بیان این ژنها در برگ گیاهان تیمار شده با سالیسیلیک اسید مطالعه شد و نتایج نشان دهنده افزایش بیان در زمانهای متفاوتی پس از اعمال تیمار است.

نویسندگان

سارا قبادی

دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج

اسعد معروفی

استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج

محمد مجدی

استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • امید بیگی، ر. (1388)؛ تولید و فرآوری گیاهان دارویی. انتشارات ...
  • محبوبی، م. و کاظم پور، ن. (1391)؛ «ترکیب شیمیایی و ...
  • مظفریان، و.(1374)؛ فرهنگ نام‌های گیاهی ایران. تهران، ایران: فرهنگ معاصر، ...
  • Adiguzel, A., Ozer, H., Kili, H. and Ceti, B. (2007); ...
  • Crocoll, C. (2010); «Biosynthesis of the phenolic monoterpenes, thymol and ...
  • Degenhardt, J. and Kollner, T.G. (2009); «Monoterpene and sesquiterpene synthases ...
  • Dubey, V.S. and Bhalla, R. (2003); «An overview of the ...
  • Eftekhar, F., Raei, F., Yousefzadi, M., Ebrahimi, S.N. and Hadian, ...
  • Goren, A.C., Topcu, G., Bilsel, G., Bilsel, M., Wilkinson, J.M. ...
  • Gulluce, M., Sokmen, M., Daferera, D., Agar, G., Ozkan, H. ...
  • Poulose , A.J. and Croteau, R. (1978); «Biosynthesis of aromatic ...
  • Sadeghi, I. and Yousefzadi, M. (2013); «In vitro Cytotoxic and ...
  • نمایش کامل مراجع