الگوی مقداری برای دادهنگاری بناهای سنتی ایران نمومهی مورد برسی خانه طباطبایی های کاشان

رونق و شکوفایی بسیاری از علوم معاصر حاصل آمیزش آنها با علوم ریاضی است . افزایش کیفیت و درستی طراحی معماری نیز از مهمترین دستاورد های استفاده و به کارگیری دانش ریاضی ، در معماری به شمار میرود . تفکر سیستمی در دنیای معاصر و حرکت به سمت فناوری های جدید ، معماری را در جهت به کارگیری روش های نوین هدایت می کند، تا بتوان به کمک آنها از نرم افزار های کمک طراحی بهره برد . یکی از روش های نوین مطروحه در معماری معاصر ، روش دادهنگاری است که رابطهی مستقیمی با ریاضیات دارد . همزمان با جهت گیری به سمت فناوری و تکنوولوژی ، توجه به هویت معماری ایرانی به عنوان منبعی غنی ، حائز اهمیت است . چنین روندی موجب زنده نمودن پتانسیل های بالقوه معماری گذشته در مسیر معاصرسازی و هویت بخشی طراحی معماری میگردد . از اینرو در این تحقیق با انتخاب خانه طباطبایی های کاشان به عنوان نمونه مسکن بومی سنتی دوره ی قاجار، سعی میشود تا کیفیت های فضایی، با رویکرد دسته بندی کاربری ها از حیطه ی - کیفی فاصله گرفته و تبدیل به داده های کمی قابل پردازش شوند تا با چنین روندی کیفیات و ویژگی های الگوی مسکن بومی کاشان به سمت ساختار مقداری و ریاضی وار تغییر ماهیت دهند و بستری محیا گردد، تا بتوان مقدمه ای جهت هوشمند سازی و الگوریتم نویسی در محیط نرم افزار های کمک طراحی ارائه نمود . تحقیق پیشرو از نوع پژوهش موردی به روش همبستگی و تحلیل کیفی داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای ومیدانی و همچنین روش های آماری انجام شده است .

کلیدواژه ها:

داده نگاری ، روش مقداری ، معماری سنتی ، خانه طباطبایی ها ، معاصر سازی