تاثیر متقابل مصالح نوین در تعامل کالبدی معماری

تعامل گرایی الگویی است برای خلق محیط مطلوب تر و شناخت وآگاهی بیشتر ودرکی عمیقتر نسبت به زمینه ومحیط برای معماران وطراحان امری ضروری واجتناب ناپذیر است. معماری تعامل گرا تلاشی است برای نشان دادن توان محیط مطلوب بصری در مقیاسی کلان تر از معماری. پیام معماری تعامل گرا ضرورت توجه به محیط پیرامون اثر معماری به عنوان فرستنده پیام است. در رویکرد تعامل گرایی کالبدی یکی از شاخصهای ارزیابی جنس مصالح ترکیب بندی مصالح می باشد و ارائه مصالح نوین به تحول در زمینه های ساختاری معماری منجر می گردد. - در این پژوهش با معرفی چند مصالح جدیدتر مانند آجر ساختمانی زیرکونیوم، چارچوب فلز آلی، سلولهای فتوولتائیک آلی، کامپوزیت فیبر کربن و مواردی دیگر تحولات ساختاری چند دهه اخیر ارزیابی می گردد تا با توجه به دست آوردهای علمی شاخصهای ساختاری مصالح نو ارائه گردد. نتیجه به دست آمده شامل ویژگیهای شکلی و تاثیرات ساختاری هر یک بر تحولات زمینه ساز معماری نوین می باشد. این مصالح در چند گروه طبقه بندی می گردد که شامل بازیافتی ها، تجزیه پذیرها، زیست مواد و... است مهمترین خصوصیت مصالح جدید سازگاری و انطباق پذیری، پایداری و دوست دار محیط زیست بودن است. ساختمانها با درجات مختلف تکنولوژی جدید که رفتار اکولوژیکی دارند و قادرن با بهره گیری هوشمندانه از مصالح سازگار و عملکرد مناسب در برابر تغییرات مستقیم و غیر مستقیم پیرامون خود واکنش نشان دهند و خود را با شرایط مناسب تطبیق دهند. لذا در این مقاله، معرفی مصالح هوشمند و عملکرد آنها و مهمتر از آن نحوه به کارگیری و رفتار آنها در پروژه های ساختمانی هدف اصلی می باشد که در کشورهای پیشرفته به اجرا درآمده است

کلیدواژه ها:

مصالح نوین و فرآورده نوین ، مصالح هوشمند معماری ، معماری تعاملی